zaterdag 29 oktober 2011

Overspel (9): Als ik dat doe, doe jij dan iets voor mij?


De spoilers starten vandaag geheel non-chronologisch al in alinea twee. Lezer, u bent gewaarschuwd!

Vanavond werd eens te meer duidelijk dat dit drama voor niemand goed gaat aflopen. Er werd gebluft, onderhandeld en gedreigd. Aan een sterke editing en soundtrack zijn we inmiddels al gewend. Aflevering 9 blonk daarnaast uit in een show-don't-tell van non-verbale communicatie.

Om bovendien duidelijk te maken dat het allemaal menens is, werd het eerste personage bruut geofferd. Gelukkig koos Ketelaar daarvoor Marco uit. Dat karakter was (met opzet?) toch al niet helemaal lekker uit de verf gekomen, dus dat trok de kijker allemaal nog wel. Hoewel de dode blik in zijn ogen anders deed vermoeden, lijkt hij het afgaande op de previews trouwens allemaal nog te gaan overleven ook. Helaas, want die knul behoort toch wel tot de categorie pubers die je graag achter het behang zou plakken of meteen maar vast linea recta naar Glen Mills zou sturen.

Al snel wordt duidelijk dat het Björn allemaal teveel aan het worden is. Inmiddels is die hele dood van ome Louis alsmede de vastgoedfraude gedegradeerd tot de MacGuffin* van de serie.
Want wat kan ons die paar miljoen inmiddels nog schelen?
Hier is meer aan de hand!

Daar waar Björn op het punt van breken staat, geeft Iris de strijd nog niet op. Zij gaat bij Pepijn langs op zijn werk. De eerste die ze daar trouwens in het trappenhuis tegenkomt, is de afluistermeneer uit de kelder die kennelijk even naar buiten mocht om te plassen. Hij groet haar vriendelijk. Waarom zou Iris nou uitgerekend de afluistermeneer kennen, dacht de TV dokter. Even later blijkt het eerder andersom te zijn, want kennelijk komt het zijn auditieve vermogens ten goede om een grote foto van Iris in de hoek van zijn beeldscherm te hebben staan.
Net iets té, vindt de TV dokter, helemaal gezien het feit dat op de afdeling waar Pepijn werkt niemand haar lijkt te kennen. Net zoals het feit dat Marco later bij een random kraakpand in Amsterdam uitgerekend gevonden wordt door de scharrel van zijn zus.
Zo wordt het allemaal wel erg pushing your luck, meneer Ketelaar!
Het zijn nog steeds schoonheidsfoutjes die de TV dokter wel kan vergeven.
Want ook daar draait het niet om.


"Waar ben jij mee bezig? Je maakt alles kapot!" wil Pepijn van Iris weten als zij hem een brief van haar advocaat overhandigt en meedeelt dat zij Menno die middag uit school haalt. Iris doet alles wat Pepijn verder zegt af als gebluf. Wanneer ze hem recht op de man af vraagt of hij de anonieme brieven heeft verstuurd, ontkent hij zonder blikken of blozen. "Waar zie jij mij eigenlijk voor aan?" Een opgefokte Pepijn probeert haar daarna nog een keer te overtuigen van de ernst van de zaak: Hij zit er niet op te wachten haar binnenkort ergens "onderaan pagina twee" te vinden "met je benen in een rare hoek".

Ook Elsie wordt plotsklaps een stuk pro-actiever. Als Huub haar nog een keer probeert te bewerken om met Beppie te gaan praten, weigert ze in eerste instantie omdat ze nergens iets mee te maken wil hebben. "Dat vergeef ik je niet", zegt Huub. "Die jongen had minister kunnen worden of directeur bij Philips!"
Hij probeert het nog een keer: "Ga jij bij Beppie praten of niet?" Volslagen onverwacht besluit Elsie het hard te spelen: "Als ik dat doe, doe jij dan iets voor mij? Ik wil Willem terug. En dat mokkeltje, moet ..." Ze hoefde haar zin inderdaad niet af te maken.
De rillingen liepen de TV dokter over de rug.

De deal lijkt echter geen doorgang te hoeven vinden, want Willem belt met het slechte nieuws over Björn: "Hij heeft alles verteld. Alles." Of, om in de termen van Pepijn te spreken: "Hij is leeggelopen als een ballon."
Dat klinkt allemaal erger dan het is, want Pepijn loopt na het zien van de bekentenis nou niet meteen juichend door de gangen. Justitie ziet zo op het eerste gezicht geen doodslag, maar dood door schuld. Als het lukt. Want z'n advocaat zal hem ook nog wel verminderd toerekeningsvatbaar gaan verklaren.

Dat probeert Willem ook nog steeds, maar Huub wil er nog steeds niks van weten. "Dan moet je met het ongeluk komen. Dan ligt alles op straat."
Willem weet de ouwe cowboy van een Couwenberg nog net ervan te weerhouden "met een gun" het gevang te bestormen, en dus kan Huub niets anders doen dan Björn een zonnig perspectief voorhouden: "Binnen no time zitten wij weer samen aan het ontbijt!" Hij bezegelt het door in close-up troostend Björns hand stevig vast te pakken.

Geheel out of the blue belt Huub niet veel later naar Pepijn. Zelfs de meneer in de verhoorkamer, die net rustig een appeltje zat te schillen, schrikt ervan. Lang duurt het gesprek niet: "Heeft u vanmiddag wat te doen?" wil Huub weten.
Samen met Joachim ("Dit is meneer Lampe, mijn rechterhand, maar die kent u vast wel") ontmoet hij Pepijn bij de Bosbaan.
Kees Prins zet een prachtige uit de klei getrokken Don Corleone neer.
"Ritje maken?"
Pepijn twijfelt even.
"U bent toch niet bang voor me, hè?"
Pepijn stapt in.

Na de gebruikelijke plichtplegingen die men in dergelijke gevallen op de achterbank uitwisselt (zoals daar zijn de burn-out "vroeger heette dat gewoon overspannen" van Pepijn's collega de Ruiter en het welzijn van Björn in "een cel van 2 bij 3 en die nep Starsky en Hutch die de hele dag op z'n nek zitten") komt Huub to the point. "Ik heb een voorstel. Sta je daarvoor open?"
Natuurlijk staat Pepijn altijd open voor alles.
Huub vervolgt: "Jullie laten die zaak tegen Björn vallen."
"En wat krijg ik daarvoor terug?" wil Pepijn weten.
Huub wijst op zijn eigen borst.

Terwijl de private investigator strategy van Marco nog steeds bestaat uit blowen en bierdrinken, geeft Huub tekst en uitleg.
"Björn gaat vrijuit, ik lever mijn hele administratie in en daar mogen jullie naar hartelust in bladeren."
Pepijn speelt hard to get: "Met Björn weten we wat we in handen hebben en met uw voorstel... ik heb geen idee waar ik ja tegen zeg."
Dat spelletje kan Huub ook spelen.
"Ik heb natuurlijk een hele goeie advocaat. Misschien ken je hem wel. Willem Steenhouwer. Wel eens van gehoord? Leuke man om te zien ook. Is heel goed met de vrouwtjes."
Pepijn probeert nog even wat informatie over de moord op de Oekraïense gezelschapsdame te ontfutselen, maar dat zit er niet in. Met een "ik had eigenlijk meer verwacht van dit gesprek" laat hij zich terugbrengen naar zijn auto.
Nog even het raampje omlaag draaien en een dreigende blik erachteraan en Pepijn kan waarschijnlijk zijn broek gaan verschonen.

Iris doet inmiddels haar uiterste best om de leuke gescheiden moeder uit te hangen. Leuk kinderbedje in een hoek van de studio, wat frisse kleuren erom heen en Menno heeft zowaar bijna zijn eigen kamer. Nieuw schaakspel gekocht, gezellig!
Het wankel evenwicht tussen moeder en zoon wordt verstoord door Willem, die onder de vissticks voor de deur staat. Duidelijk zichtbaar voor zoonlief wordt er even innig gezoend. Daar gaat weer een tere kinderziel. Willem biedt aan om dan maar later op de avond terug te komen en gaat thuis even wat spullen ophalen. Coole pa, want hij kijkt er niet van op dat Marit met haar vriendje ligt te vozen op de bank. Helaas maakt deze Victor niet veel later haar opa uit voor 'boef', waarna Marit hem het huis uitzet.

Marco doet er ondertussen nog een schepje bovenop bij zijn detective skills en besluit dat het allemaal lang genoeg heeft geduurd. "Ben jij eigenlijk anti-kraak? Zijn jullie anti-kraak?" vraagt hij op de man af aan wie het maar horen wil.

Pepijn bekijkt nog maar eens de banden met het verhoor van Björn. Hij zit duidelijk in dubio. Helaas voor hem wint zijn emotie het van de ratio, want wanneer hij eenmaal een besluit heeft genomen, lijkt dat vooral te zijn ingegeven door een schattig SMSje van Menno (met aandoenlijke typefouten): "Dag liefe Papa Welstruste. Menno".
Meer heeft Van Erkel niet nodig. Niet veel later staat Pepijn bij Huub op te stoep. Die laat hem woordeloos binnen.

Onder het genot van een goed glas wijn, doet Willem zijn levensverhaal aan Iris uit de doeken. De interesse voor "hee, met wie deel ik eigenlijk mijn bed" is hier wel erg eenzijdig, maar de TV dokter begrijpt dat de onbesproken en ongetwijfeld onbespoten staat van dienst van mevrouw Hoegaarde minder interessant is voor de dramatische ontwikkeling.
Kom maar op met de expositie, dan.
Wat blijkt? Huub Couwenberg was huisschilder. Zijn eerste pand kon hij uit de boedel overnemen van een klant die hem niet meer kon betalen. Toen was hij ineens huiseigenaar. Van het ene pand kwam nog een pand en na een poosje hoefde Huub niet meer te schilderen. Willem ontmoette Elsie gewoon in de discotheek, waar hij als een blok voor haar viel omdat ze overal een mening over had.
Elsie heeft nooit geld van haar vader gewild, maar Huub heeft de studie van Willem betaald toen zijn eigen vader wou dat hij maar ging werken. </expositie>

Daar hield het op, al wilde Iris natuurlijk weer weten of het waar is wat er over Huub in de krant staat. "Daar kan ik niet over praten."

Pepijn en Huub kletsen voor de vorm even over voetbal. "Rinus Israel. Hardste verdediger die ik ooit gezien heb. Maar ja. Die was dan ook stratenmaker geweest."
Back to business.
"Heeft u niet wat meer te bieden?" vraagt Pepijn. "Dat alibi dat u voor die avond in elkaar heeft laten draaien, wie zat daarachter?"
"Wat wil jij nou eigenlijk?"
"Ik wil Björn ruilen."
"Ja, tegen mij."
"Of voor wat anders."
"Wat dan?"
"Nou, bedenk eens wat."
"Ik heb niks anders in de aanbieding."
Pepijn doet er het zwijgen toe.
Huub ontploft. "Wat bedoel je nou man?"
"Wat ik bedoel, is dat er misschien wel wat te bedenken valt in ruil waarvoor zowel u als Björn onder strafvervolging kunnen uitkomen. Iets. Of iemand."

Nee! Willem!
Weer kippenvel.

Er worden geen woorden meer aan vuil gemaakt, maar een en ander wordt bezegeld met een ferme handdruk: Deal.

De TV dokter weet genoeg. Dit gaat niet goed aflopen voor Fedja.

Iris vindt nog steeds dat Willem haar te weinig heeft verteld: "Ik had dit ook kunnen googelen. Heb jij gezien wie daar ligt te slapen?" Inderdaad, Menno. In mama's bed. En mama heeft voor vanavond even helemaal genoeg van Willem, die zich in het spiksplinternieuwe bed van Menno mag zien te manoeuvreren. "Ik kan dit niet. Dit gaat niet meer. Het spijt me." Leuk, zo'n minnares.

De climax en cliffhanger van vanavond komen op conto van Marco en Huub.

In zijn zoektocht naar krakers en de blonde Jennifer krijgt Marco een mes tussen de ribben. Hevig bloedend (al hadden er voor het effect nog wel even iets meer vegen op die mooie witbetegelde muur achtergelaten kunnen worden) baant hij zich een weg naar buiten. Als een toevallig eerbetoon aan een Chinese peuter lopen daar in eerste instantie alle voorbijgangers gewoon langs, zodat Marco uiteindelijk gevonden wordt door de scharrel van Marit. Zoals gezegd, iets te toevallig. Daar hadden ze nog wel een edelfigurant voor kunnen aantrekken.

Minder dramatisch maar wel intrigerender zijn de beelden van Huub voor het haardvuur, die zijn familiefoto's bekijkt. De camera blijft wel erg lang hangen op een foto van Huub en Willem, die iets ondertekenen. Ze worden daarbij geflankeerd door een fles, alsmede twee goedgevulde glazen, champagne.

Hij wordt gestoord door een telefoontje van Elsie.
"Weet je nou al wat je gaat doen?" wil zijn dochter weten.
"Met Willem bedoel je?"
Het lijkt erop.
"Soms moet je dingen accepteren. Dingen gaan voorbij. Misschien moet het zo zijn. Misschien moet je Willem proberen te vergeten."

En op de zoetgevooisde klanken van "Somebody Called Me Sebastian" vraagt de TV dokter aan haar lezers: Hoe denkt u dat dit af gaat lopen?
Voorspel de ontknoping en de toedracht van het ongeluk in de comments en de TV dokter zal zelf ook een poging wagen!



* Een MacGuffin (voor het eerst zo genoemd door Alfred Hitchcock) is een ding/gebeurtenis/persoon dat/die wordt gebruikt om het verhaal in werking te zetten en voort te drijven, maar dat/die verder helemaal niet belangrijk blijkt te zijn voor de eigenlijke ontwikkeling en afronding van dat verhaal. Een bekend klassiek voorbeeld is bijvoorbeeld het 'Rosebud' uit Citizen Kane. Al die tijd ademloos kijken naar Orson Welles en er uiteindelijk achterkomen dat het er helemaal niet toe deed waar dat nou specifiek naar verwees.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten