dinsdag 25 oktober 2011

Holland's Next Top Model (#8): Gemekker over een schapenkop

Bron: http://www.rtl.nl
Wederom werden we de hele week lekker gemaakt met een veelbelovende promo. Maar inmiddels is wel aangetoond dat die doorgaans slechts een storm in een glas water aankondigen.
Of krijgt de kijker vanavond waar voor zijn geld?
Zal Fred, de koene moraalridder van de fashion industry, eindelijk eens echt ontploffen en Riquelle alle hoeken van de kamer laten zien?

De TV dokter kan niet wachten.
Tijd voor aflevering 8!

Die begint met mail van Daphne. Afgaande op de bijvoeglijke naamwoorden die Elise aan deze pennenvrucht meent te moeten toekennen, komt deze aan de vroege kant. Tot overmaat van ramp is het ook nog eens een mysterieus epistel. De dames kunnen er onder hun donzen dekbed maar niet achter komen waar Daphne het nou precies over heeft, met haar "terug in de tijd" gaan.

Terwijl die luie beer van een Deckers waarschijnlijk zelf nog op een oor ligt in haar lekkere Hästings bedje, is Fred vroeg genoeg opgestaan om de dames tekst en uitleg te geven. Hij staat de top zes al op locatie op te wachten, in de IJslandse versie van de Zaanse Schans. Pardon, in het openluchtmuseum van Reykjavik. In plaats van wat stevige stappers heeft iedereen gemeend hakken aan te moeten trekken. In het beste geval is er zojuist gratis geverticuteerd en in het slechtste geval is het volledige gazon naar de mallemoeren getrapt.
Groeten uit Holland!


Geen wonder dat ze niet precies konden uitvogelen wat Daphne precies bedoelde met haar 'terug in de tijd' geneuzel, want dat dekte de lading niet echt. Leuke reclame voor de IJslandse tourist service, maar de workshop fotografie die de dames blijken te krijgen had natuurlijk ook gewoon op de balkonkamer van het hotel gegeven kunnen worden.

De modellen gaan elkaar fotograferen en daarvoor gaan ze in duo's werken. "Mogen we ook met z'n drieën?" Nee. Fred rekent de overgebleven zes meiden nog even voor dat dat in dit geval inhoudt dat er drie duo's van twee personen gevormd moeten worden. Die man heeft een engelengeduld waar een kleuterjuf jaloers op zou wezen.
Binnen een nanoseconde hangen Tamara en Elise al bij elkaar om de nek en ook Mieke en Michelle kruipen maar snel dicht naar elkaar toe. Dat betekent dat Nancy en Riquelle overblijven en (surprise, surprise) die mogen elkaar niet! Sterker nog, Nancy heeft nu al zin om haar partner de nek om te draaien.

Trøttefløt Riquelle begint al te zemelen op het moment dat de kleding wordt aangetrokken. "Zo kan ik toch niet mooi op een foto komen?" "Gewoon je haar los gooien", stelt Nancy voor. Ook dat valt niet in goede aarde. "Ik heb haarlak ingespoten" Natuurlijk kun je daarna je haar niet meer los gooien, duh! "Dat ziet er ook best raar uit", probeert Nancy mee te koppelen. "Heb je je eigen haar wel eens gezien?".
Hè, gezellig.

De productie zat kennelijk krap bij kas (lokaal bij Icesave weggezet, wellicht?), want het wordt een inteelt gebeuren vandaag. De workshop wordt gegeven door jurylid Paul.
'Workshop' is trouwens een duur woord, want Paul duwt de dames een camera in de vingers en geeft daarna vrij minimalistische aanwijzingen in de trant van "denk aan je doelgroep, wordt het de Tina, de Donald Duck of de Vogue" en "het moet wel een staande foto worden want het wordt een cover" en "kijk ook af en toe even wat je gedaan hebt".
"Echt een vak apart", vindt Tamara dan ook, die de Nikon vasthoudt alsof ze nog nooit een plaatje heeft geschoten.

Op aandringen van Paul geeft Riquelle wat feedback aan Nancy tijdens de shoot. "Ja, heel goed Nancy!", veinst ze dweperig nog enige interesse in haar medemens. Zodra het Nancy's beurt is om te fotograferen, neemt ze kordaat de leiding. "We gaan eerst schieten, als ik denk dat we hem hebben, gaan we sowieso nog je haar los doen".
Go Nancy!

Uiteindelijk blijkt dat een goede beslissing, en niet alleen omdat die losse wilde manen wat afleiden van haar verwende smoelwerk. Nancy wint de challenge, omdat ze de beste foto heeft genomen en ontvangt Zinzi sieraden (u weet wel, die van Kim en Fatima).
Terecht, vond Tamara, want "ik denk dat Nancy misschien nog beter is achter de camera dan voor de camera". Daar wil de TV dokter vanaf wezen, maar ze leek er inderdaad natuurlijk in haar element. Al zal ze zich na vandaag wel twee keer bedenken als dat betekent dat ze dan dag in dag uit van die mormels als Riquelle voor de lens zal krijgen.
In een schoolvoorbeeld van medemenselijkheid besluit Nancy ook nog eens om de prijs te delen met Riquelle omdat ze de winst aan haar te danken heeft. Raar gevalletje die Nancy, zelfs de editing lijkt niet helemaal te weten hoe ze haar nou moeten wegzetten.

De dames mogen weer lekker naar binnen. Fred heeft een leuk roze jasje aangetrokken en wacht hen op in het gloednieuwe muziekgebouw van Reykjavik, waar de dames een show mogen lopen van IJsland's grootste designer. De opdracht voor op de catwalk is "vrolijk maar elegant".
Laat dat maar aan dit gezellig zestal over.

Mariana vervult achter de schermen de rol van boze stiefmoeder weer met verve. Vooral Mieke lijkt doodsbang te zijn en durft zich nauwelijks nog te bewegen uit angst de wind van voren te krijgen. Tot overmaat van ramp snerpt ze gedurende de show ook nog continue op luide toon haar persoonlijke mantra: "Blijven lopen! Niet stoppen!"

De TV dokter kan er kort over zijn: Mieke tekent op de catwalk haar eigen doodvonnis. Er zit niet alleen geen vooruitgang in haar vreemde ganzenpas, ze lijkt zich zelf ook nog eens totaal niet bewust van hoe ze loopt of kijkt.
Tamara dendert weer met een vaste powerwalk voorbij, maar heeft een gezicht als een oorwurm. "Probeer ook blij te kijken" is de feedback van Mariana voor de tweede ronde.

Na afloop is er een prijs voor de beste loper, alsmede voor de nummer twee. Let op de woorden van de TV dokter, nog een paar seizoenen en dan krijgen we gewoon Amerikaanse toestanden waarbij iedereen een prijs krijgt omdat meedoen belangrijker is dan winnen. En die prijs is... een tripje naar een hele mooie spa! Tamara ziet het al helemaal zitten en denkt duidelijk dat ze de overwinning in de pocket heeft. Maar helaas. Mariana roept Elise tot winnaar uit en kondigt tot ieders verbazing aan dat Michelle tweede is geworden.

Als troost neemt Fred de resterende vier dames mee uit eten. De vreugde die deze uitnodiging losmaakt is jammergenoeg van korte duur, als blijkt dat ze naar een "typisch IJsland's restaurant" gaan waar ze traditionele Viking gerechten voorgeschoteld krijgen.
"Hebben ze ook vegetarisch?" vraagt Riquelle.
Gniffel, gniffel.
De aankleding van het donkere hol is volledig in stijl. Het ziet eruit alsof de laatste vikingstrijders daar gisteren nog een pul bier op de goede vaart hebben gedronken, waarna ze met medeneming van alle fakkels het ruime sop hebben gekozen. Gelukkig maar, want sommige dingen die je op je bord krijgt kun je maar beter niet in het volle licht zien...
Fred bereidt de dames voorzichtig voor. "We zijn uitgenodigd door Johanna en het is wel zo netjes als je bent uitgenodigd dat je dan eet wat je krijgt."
Mieke voelt de bui al hangen. "Dit kan niet goed gaan." Het klinkt inderdaad niet alsof er zometeen een lekkere stamppot op het menu zal staan.
Fred stelt de dames voor aan hun host, Johanna, die er zo in het schemerdonker uitziet als een lookalike van Daphne, maar dat blijkt later alleen door het platina geblondeerde haar te komen. Riquelle kent haar niet en dus "kon ik er ook niet echt enthousiast over worden".
En zo maken wij vrienden.

De rest van het diner is hilarisch. De TV dokter gaat graag binnenkort een keer met Fred uit eten.
Herinnert u zich dat succesnummer van de kinderfeestjes van vroeger nog? Blinddoek voor en dan een hap koude elleboogjesmacaroni met tomatensaus en Smac in je mond geschoven krijgen met de omschrijving "dit zijn geitenhersenen"? Of ging de TV dokter vroeger gewoon naar hele vreemde partijtjes? Hoe het ook zij, het etentje met Fred ontaardt al snel in de ongeblinddoekte versie van dit gruwelfestijn.
Het eerste hapje op een vrolijk cocktailprikkertje heeft er alle schijn van Hákarl, oftewel gefermenteerde haai, te zijn. Een delicatesse, die vanwege de penetrante ammoniageur niet bij iedereen in goede aarde lijkt te vallen. Fred telt tot drie en iedereen neemt een hap. Behalve mademoiselle Riquelle natuurlijk. "Is het lekker?" vraagt ze aan Nancy. Die weet precies wat je in dat geval moet zeggen zonder een vreemde cultuur te beledigen. "Het heeft wel een aparte smaak". Waarop Riquelle nog even aandringt: "Maar is het lekker?"
Hoe kan een griet die eruit ziet alsof ze zo van het hockeyveld in Aerdenhout is geplukt zo wereldvreemd zijn? Nee Riquelle. Natuurlijk niet. "Een aparte smaak" is code voor "dit spul is niet te vreten maar ik zal er wel niet dood van gaan dus ik slik het lachend door".

De soap gaat verder. "Hebben ze ook iets wat geen vis is?" vraagt Riquelle aan Fred. "Ik weet niet wat er nog meer op het menu staat", antwoordt die met uitgestreken gezicht. "Als het geen vis was had je het dan wel opgegeten?" "Ja!" liegt Riquelle. "Maar je eet toch wel vis?" "Ik eet heel weinig vis". Fred wijst naar de saté prikker in het hompje vis ter grootte van een blokje kaas. "Dit is toch best weinig?"

Riquelle trekt een pruillip. De blik in haar ogen doet inmiddels vermoeden dat ze in een slangenkamer in Fort Boyard zit in plaats van achter een bord met Vikingse haute cuisine.
Je kunt zeggen wat je wilt, consistent is ze wel. Er komt geen hap over haar lippen. "Riquelle, probeer het alsjeblieft" smeekt Nancy. Dat is natuurlijk wel de laatste van wie Riquelle iets wil aannemen.
Host Johanna heeft inmiddels ook wel door wat voor vlees ze in de kuip heeft: "You won't even try it". Riquelle heeft haar antwoord klaar. "I don't eat meat". Kijk nou, ze spreekt Engels!

Fred doet er nog maar eens een schepje bovenop. "Arme Elise en Michelle, die missen dit. En wij zitten hier zo goed. Geweldig, niet, Riquelle?"
De TV dokter denkt dat het met dat laatste wel mee zal vallen, want die twee verplaatsen zich op dat moment net vanuit een warm bad waar ze aan een Magnum en een milkshake nipten naar een bruisende waterval die ze eens even lekker over het vermoeide hoofd laten kletteren.

Ondertussen wordt in het Vikinghol de zesde gang geserveerd. Yummie! Schapenkop met vel en ogen er nog aan! Mieke vindt het zelfs wel lekker. "I am not going to eat it" mekkert Riquelle.
Als Johanna van haar favoriete gerecht begint te eten is voor Riquelle de maat vol. Ze rent van tafel.
Hoppa, Fred erachteraan naar de wc.
"Ik word er echt misselijk van!"
Volgens Fred is dat het punt niet: "Het gaat er niet om of je het eet of niet, het gaat erom hoe je ermee omgaat. Je legt het niet uit. Je negeert Johanna."
Inderdaad geeft host Johanna inmiddels aan "really offended" te zijn.

Terug aan tafel gooit Fred het nog een keer over een andere boeg.
"Wat wil je? Wil je model worden? Dat heeft niks met eten te maken, maar je komt wel op plekken waar je  niet altijd chocola en friet en frikadellen kunt eten."
Fred geeft aan dat hij trots is op de andere drie. Dat helpt bij kleuters tenslotte ook. Complimentje aan hun grote broer of zus en huppakee, de kleuter imiteert wel. Zo niet Riquelle natuurlijk.
De camera mist het, maar ze gooit een diep verachtelijke "Pffft" in Fred's gezicht.
"Je 'Pffft' niemand in het gezicht en mij helemaal niet! Ik ben klaar met jou!"

Het is te hopen dat de jury dat straks ook eens is, want de TV dokter heeft zo langzamerhand zin om de Super Nanny op dit wicht af te sturen.

Wanneer Riquelle 's avonds haar benen aan het scheren is in de badkamer, gaat ze bij de andere dames eens lekker over de tong. Elise denkt dat de jury wel zal gaan inzien dat ze "te jong" is. Ook Tamara ziet het somber in, omdat Riquelle "niks met haar kritiek" heeft gedaan.
We zullen zien, we zullen zien.

Eerst nog snel even een fotoshoot.
Wat zegt u, make-up mevrouw? Oh, dat een "crème blush op de bolling van de wangen samen smelt met de huid zodat het er heel natuurlijk uitziet? Bedankt voor de gratis tip! Jammer dat al die make-up bijdraagt aan haar slavery footprint, anders deed de TV dokter er wellicht iets mee.

De dames gaan vandaag brillen aan de man brengen. Deze optische hulpmiddelen zijn tegenwoordig tenslotte ware mode-accessoires geworden. In het kader van de bezuiniging maakt niet alleen Paul de foto's, maar doet Bastiaan de styling. De opdrachtgever is ook aanwezig en mag zelfs de dames op en neer wandelen naar de spelonk waar Paul en Fred zich met de camera hebben verscholen.
Echt enerverend is de shoot verder niet, of het moet zijn dat Fred zich weer eens super professioneel opstelt en tegen Riquelle zegt dat wat ze doet "heel mooi" is. Elise rookt ter ontspanning voor het oog van de camera's nog maar eens een sigaretje en iedereen doet z'n best, wat soms werkt (Tamara) en soms niet (Mieke).

Bij het aankleden van Nancy gooit Bastiaan een balletje op om de nieuwe verhaallijn rond Nancy te introduceren. "Iets meer gaan eten, Nancy." Plotseling lijkt namelijk iedereen te vinden dat Nancy wel erg dun is.
Waarom dat in week acht ineens een issue zou moeten zijn is niet helemaal duidelijk, maar soit. Iedereen is het er wel over eens dat Nancy een apart persoon is, maar volgens Michelle begint ze zich steeds vreemder te gedragen "Ik kan er niet precies de vinger op leggen". Maar Nancy is wel een paar keer per dag kwijt. Elise weet zeker dat ze boulimia heeft: "Ze schrokt alles naar binnen alsof we in de een of andere vreetschuur zitten!"

Op naar de jury, die weer zitting heeft genomen in de kerk. Het is spannend, want de finale is in zicht en niemand weet hoeveel mensen eruit gaan.
Naast Mariana, Paul, Daphne en Bastiaan zit de make-up artist van Max Factor in het panel. Johanna zal wel vriendelijk bedankt hebben voor de eer.

Natuurlijk is al wel duidelijk waar dit heen gaat. Op basis van de foto's van deze week kunnen we gerust stellen dat het montuur van Tamara en Mieke beide dames minstens tien jaar ouder maakt en dat Elise meer weg heeft van Steve Urkel dan van wat anders. Maar natuurlijk zijn Tamara, Michelle en Elise gewoon door. En dat betekent dat Daphne alleen Nancy, Mieke en Riquelle nog voor zich heeft.

Er wordt wederom voor de schone schijn nog maar even gepreekt tegen de dovemansoren van Riquelle. De TV dokter kreeg een Harry Potter flashback van haar foto, maar volgens de kenners zat het daarmee wel snor. Alleen geeft Bastiaan toe dat alleen een goede foto niet genoeg meer is, in haar geval. Trouwens, "je een dag goed gedragen is ook niet genoeg meer".

Nancy heeft een staaltje androgyne werk geleverd waarvan niemand weet wat ze ermee aan moeten. "Anders" is dan ook het deskundige oordeel. Daarom gooien ze het nog maar even over die andere boeg. Ze is eigenlijk te mager. Dat raakt Nancy. "Je hebt geen anorexia?" vraagt Daphne. "Ik zou het niet eens durven." "Er kan wel iets meer vlees op jouw botten." En daarmee lijkt de kous af. Nancy mag blijven, omdat ze constant presteert.

Dan is het tijd voor het laatste oordeel. Na een lange, pittige discussie meent de vakjury aan alle verwende krengetjes in Nederland het slechte voorbeeld te moeten geven door Riquelle alsnog door te laten gaan. Echt hard komt de klap bij Mieke niet aan. "Als ik me vergelijk met de andere meiden dan moet ik zeggen dat het gewoon goed is."
En eerlijk is eerlijk, dat is het ook. Want Mieke en de catwalk zijn nog steeds als water en vuur en haar foto's waren de laatste weken ook niet je-van-het. Maar wat is het toch een geweldig leuk mens. Ook in haar exit interview geeft ze nog even een nuchtere kijk op de zaak: "Michelle is top. De andere vier hebben een ongelooflijk groot ego waar je een verrekijker voor nodig hebt om er overheen te kunnen kijken".

Geen opmerkingen:

Een reactie posten