Nu de ganse natie vorige week Danny zich in het zweet heeft zien werken om een wonder te bewerkstelligen, zijn de resterende kandidaten oneerbiedig gezegd toch een beetje meer van hetzelfde. En dat terwijl ze zich net zo hard in het zweet werken. En misschien nog wel meer tegenslagen tegenkomen dan Power Hour Danny.
Wendy van Dijk ging deze week de boer op. En dat werkte in haar voordeel. Want in Angeli en Gerrit vond RTL een echtpaar waaraan Paul Groot en Owen Schumacher een puntje kunnen zuigen.
Alleen de eerste woorden van Gerrit al: "Goeiedag, Angeli". Ja Gerrit, zo zit je rustig in Oss tussen de varkens en koeien en zo staat er een cameraploeg in je stal.
Zijn Man-Bijt-Hond shot en de gevleugelde uitspraak "Ik heb toch nog wel graag een vette hap", terwijl Radmilo hem een onduidelijk bord prut onder de neus duwt. Gevolgd door Angeli's "Ik denk dat dit koud ook nog wel lekker is, of niet?"
De ondertitels, die we pas tegen het eind van het programma gratis meegeleverd kregen, omdat de hoofdpersonen kennelijk ineens minder goed te verstaan zijn.
De 'liefdesbrief' aan Gerrit, geschreven in Hotel Des Indes in Den Haag, waarin Angeli om ruimte vraagt.
Eigenlijk was de hele uitzending een schitterend in elkaar gedraaide documentaire van een understated huwelijkscrisis in wording. Want ga er maar aanstaan dat moeder de vrouw ineens tijd voor zichzelf wil. En dat dan ook op gaat eisen. "Nee, ik veeg geen koeienstront vandaag, ik kom net van de hometrainer in mijn knal-roze home-gym waar een blinde nog barstende koppijn zou krijgen en moet nu mijn rustmomentje pakken." Je zou haar toch meteen met opgegeven hooivork over de akkers achterna gaan zitten? Rustmomentje? We zijn hier op de boerderij! Hier is altijd werk aan de winkel! Rustmomentje my ass!
Gerrit en Angeli leggen daarmee meteen het grootste probleem bloot: Als het inderdaad een vereiste is dat je twee uur per dag met lijf en leden in de sportschool ploegt in plaats van op het veld, is het niet zo gek dat het een beetje lastig gaat worden om dat op de lange termijn te integreren in je dagelijks bestaan zonder dat het huiselijk geluk daaronder te lijden heeft. Daarom zijn Angeli's momenten van zwakte tijdens de kerst en carnaval ("Een paar witte wijntjes en drie toastjes met filet Americain") eigenlijk stukken realistischer dan de lean-mean-powermachine waarin Danny zonder al teveel problemen leek te transformeren.
"Je moet man en kinderen achterlaten op de boerderij", zegt Wendy. "Gebeurt dat vaak?"
"Nog nooit", lijkt Angeli zich nu pas te realiseren.
Even lijkt het erop dat Wendy recht achterover zal vallen van verbazing. Nee, nog nooit, mevrouw Van Dijk. Ze zijn misschien zeldzaam, maar ze zijn er nog: Moeders die zichzelf volledig wegcijferen en nooit aan zichzelf denken. Gelukkig waren die gisteravond tijdens de uitzending allemaal nog aan het rennen en vliegen en zorgen, want anders had de road-to-self-discovery van Angeli nog een nationale oproer kunnen ontketenen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten