Ramses

De miniserie 'Ramses' doet zijn naam eer aan: Hij is erg mini. Slechts vier afleveringen lang, want dit is het verhaal van Shaffy in de kracht van zijn leven. Niet van de aftakelende oude man. Gisteren was de derde in de reeks en dus is het hoog tijd dat de TV dokter de loftrompet steekt over deze beeldbuisparel. Voor wie het nog niet heeft gezien: mensen, kijk dit toch zo snel mogelijk terug op uitzending gemist, nu het nog kan. Maarten Heijmans speelt de sterren van de hemel. De rest van de cast doet daar niet voor onder (Thomas Cammaert speelt een Joop Admiraal die je het liefst meteen als een puppy mee naar huis zou willen nemen), maar om de een of andere reden is regisseur Michiel van Erp erin geslaagd om Heijmans' Shaffy elke seconde dat hij in beeld is 'larger than life' te laten lijken. De rest van de karakters hebben iets 'gewoons' om zich heen hangen, maar Shaffy is groots en meeslepend. Een exotische, goddelijke jongeman tussen al die uit de klei getrokken burgertrutten en burgermannetjes. Het is op het conto van Maarten Heijmans te schrijven dat hij van Ramses toch tot op het bot een echt mens weet te maken. Een vermoeiende man, dat wel. Heijmans lijkt ook af en toe nog eens verbluffend goed op de 'echte' Shaffy en op geluidsmateriaal is al helemaal niet te horen of je hier met Maarten of een jonge Ramses te maken hebt. Geniaal.

Nog steeds zijn er mensen die Ramses 'on-Nederlands goed' vinden. De TV dokter vindt dat het daarmee nu maar eens uit moet zijn. Overspel liet al eerder zien dat zaken die met liefde en aandacht gemaakt worden kwalitatief van de bovenste plank zijn. Laat dat een les zijn voor alle netmanagers, culturele fondsen en omroepstichtingen. Mag er nog een vergelijking in Overspel in deze recensie? Waar Overspel elke aflevering treffend alle afleveringen bij elkaar weet te trekken door Huub Couwenberg een plaatje op te laten zetten, deed Ramses dat in aflevering één door een lied van Ramses door meerdere karakters te laten zingen (Joop, de bloemenboer, het meisje uit Goes, de naaister uit de Amsterdamse schouwburg). Een kleine stijlbreuk met de rest van de serie, waarin de liedjes doorgaans terloops voorbij komen als Ramses ergens achter een piano zit of met La List optreedt, maar desondanks niet minder krachtig.




Ramses heeft duidelijk baat heeft bij de documentaire ervaring van regisseur Van Erp. Niet alleen zijn er stukken 'echt' historisch beeldmateriaal versneden met 'fake' documentaireshots in de afleveringen, door de cameravoering ademt de hele serie iets waardoor het lijkt of we Ramses en consorten continue op de huid zitten.


Letterlijk, omdat er veel extreme close ups van gepijnigde of smachtende gezichten te zien zijn, maar ook doordat er (als u het de TV dokter vraagt) vooral hand-held gedraaid lijkt te zijn. De camera beweegt voortdurend. Het zijn minuscule schokjes, haast onmerkbaar, maar Ramses geeft je hierdoor onbewust het gevoel dat je als een van zijn vele aanbidders even bij Ramses op bezoek bent.


Stoppen-met-roken reclame is het allemaal niet (alhoewel er misschien op het drank-maakt-meer-kapot-dan-je-lief-is front wat winst kan worden behaald), maar met 'Ramses' is een prachtig stuk cultureel erfgoed gedramatiseerd. Godzijdank is de kans dat de Amerikanen dit in een remake gaan verpesten verwaarloosbaar klein.

Vooruit. Eén puntje van kritiek dan: Cast en crew verdienen stukken beter dan de website waarmee de AVRO meent dat we het nu mee moeten doen.

Overspel 2: Het Ketelaartje

De Nederlandse Top 40 heeft er één. De slager op de hoek ook. En Frank Ketelaar? Die heeft er ook steevast één in de pen zitten:

Je moet het hem nageven. Zelfs als er in een aflevering weer verrekte weinig gebeurt*, zit er wel altijd een dramaturgisch hoogstandje in waar je hart sneller van gaat kloppen. Deze week was dat het volgende:

Huub Couwenberg legt het singletje 'Dreams to remember' op de pickup. De kijker weet:
Het is tijd voor de ensemble montage van de week, ondersteund door deze gevoelige klassieker.

Pepijn wil Menno voorlezen.
Maar die zegt: "Ik kan het zelf!" en grist het boek uit handen van vaderlief**.
Je ziet de titel van het boek, maar registreert het niet echt.

Het volgende shot van Willem en zijn ontvoerders in HET DONKERE BOS
is zo allemachtig sprookjesachtig mooi dat je er vol Sneeuwwitje bewondering naar kijkt.

Waardoor je pas wanneer heel kort wordt teruggeschakeld naar de inmiddels naar dromenland vertrokken Menno registreert dat het boek dat Menno voor het slapen gaan ging lezen
ook HET DONKERE BOS heette!

Donker, indeed.

Tel daarbij op het circulaire begin en eind van de aflevering (daar scoor je bij de TV dokter altijd punten mee, de vraag is: komt dat van Ketelaar of van de regisseur? Sterker nog, de vraag is: Lieve Frank Ketelaar, wilt u de TV dokter niet een keertje een script van een aflevering van Overspel mailen op filmentv@gmail.com?):

Dingemans van Erkel komt om rond het middernachtelijk uur terug uit België en zijgt in mekaar.

Huub Couwenberg zijgt ineen op de bank, terwijl de kijker zich afvraagt:
Gaat Willem nou dood of niet?

Ook de TV dokter had een klapper van de week, toen haar puntdicht door niemand minder dan Sint Nicolaas werd voorgelezen in het consumentenprogramma "Kassa":

De TV dokter wil niet veel zeggen, maar zij kreeg toch sterk de indruk dat zij van de goedheiligman (overigens is gedichten voordragen ook een vak, maar dat terzijde, ouwe makker) een betere recensie kreeg dan de online gedichten services die in deze uitzending getest werden. Misschien dat zij volgend jaar haar diensten ook maar eens aan het volk gaat aanbieden tegen een fijne prijs.

* zelfs de vader van de TV dokter, die door haar toedoen een kritische televisie consument is geworden, bezigde na afloop van 'Overspel' van gisteravond de woorden: "qua plotontwikkeling liet het wel weer wat te wensen over". Zij is trots op hem.

** die overigens niet zo lief is, want hij weet waar Willem zit en perst Huub nu per telefoon af om Willem wat aan te doen zoals beloofd in de dreigvideo wanneer de recherche wat zou verkloten. En laat dat maar aan deze recherche over.

Overspel (12): Het recht spreekt

Vol verwachting en met kloppend hart zat de TV dokter op de bank. En niet omdat De Goede Sint alweer in het land is. Vanavond was daar dan het moment waar zij met elke vezel in haar lijf de afgelopen weken naar toe heeft geleefd: de allerlaatste Overspel. Gelukkig is alles relatief, zo ook het begrip "allerlaatste", want inmiddels weten we dat Couwenberg, Steenhouwer, Van Erkel en Hoegaarde terug komen voor een tweede seizoen. Tenminste, "iedereen die het overleeft" zou terugkomen, zo werd ons de afgelopen dagen door de makers voorgehouden.
Het zal toch niet...?

Laat de TV dokter u een ding vertellen: Dingen tot een goed einde brengen is moeilijk. Hoe vaak heeft u niet gedacht bij de laatste aflevering van een sublieme TV of boekenserie (Friends, Harry Potter, Flying Doctors, noemt u maar op): dit is echt een domper op de hele reeks? Hoe vaak vallen de laatste vijf minuten van een film (de afwikkeling na de climax) niet ontzettend tegen? Als kijker/lezer weet je vaak ook niet precies hoe het dan wel had gemoeten, maar blijf je wel vaak achter met het gevoel dat dit het dus net níet was. Een beetje bang was de TV dokter dus wel, voor wat er komen ging vanavond...

Gelukkig had men voor het slot van Overspel de duidelijke keus gemaakt om volledig te breken met alles waar we in de vorige weken zo op hadden leren vertrouwen. Weg was de stevige jaren '60 soundtrack van Huub Couwenberg. In plaats daarvan was er pianomuziek en... stilte.
En temidden van deze stijlbreuk, die de kijker een uur lang een zeer unheimisch gevoel wist te geven, vielen daarbij uiteindelijk, mede dankzij een partij goed geplaatste flashbacks en onthullingen alle puzzelstukjes op hun plaats.

Overspel (11): Waarom kijk je mij nooit recht in de ogen?

Bron: http://www.tv-corner.be

Iedere acteur weet dat je geen twee dingen tegelijkertijd kunt spelen. Intenties moeten duidelijk interpreteerbaar zijn. Juist door die verschillende intenties af te wisselen, ontstaat een complex en onvoorspelbaar karakter van vlees en bloed. Nergens was dat beter te zien dan in aflevering 11.
Vooral Ramsey Nasr is dan weer zacht en liefdevol, dan weer exploderend kwaad, dan weer stil en dreigend. Het maakt hem eng. Met Pepijn van Erkel zou je (tenzij je kennelijk Iris Hoegaarde heet) niet een avond in een kamer opgesloten willen zitten...

De enige die inmiddels nog in de onschuld van Willem Steenhouwer lijkt te geloven is zijn secretaresse, die bij aanvang van aflevering 11 tot ouderwets flyers is over gegaan op zoek naar buurtbewoners die misschien kunnen getuigen dat zij Willem op de bewuste avond van de moord op de prostituee ergens anders hebben gezien.

Het deed de TV dokter deugd dat haar in aflevering 5 het volgende was opgevallen:

"Bij het Centraal Station belandt Iris tussen een stel figuranten die of op weg zijn naar een fantasy gay parade of de laatste Harry Potter premiere. Het heeft vast ook iets te betekenen, maar het ontgaat De TV Dokter."

Vanavond bleek wat het te betekenen had: het was zodat de overbuurvrouw van de gele boot tegenover Willem's kantoor zich nog kon herinneren dat er die avond een feest was. En ja, ze had Willem gezien. Of toch niet. Echt? Zoveel moeite om het spoor vervolgens dood te laten lopen? De TV dokter kan het maar moeilijk geloven.

Terwijl Willem's secretaresse overuren draait, maken Iris en Pepijn samen het bed op. Niets vervelender dan in je eentje een tweepersoonsdekbed in een overtrek zien te krijgen. Inderdaad, je zou er bijna je huwelijk voor proberen te redden.
Pepijn staat helaas op standje vilein, want hij vraagt zich quasi nonchalant af of Iris al wist dat Willem is aangeklaagd voor moord. "Ik ben zo blij dat je daar niet meer mee bent!" Iris vlucht naar de badkamer.

Gelukkig heeft Willem al een blonde langharige advocaat in de arm genomen, die zijn best voor hem gaat doen. "Die Couwenberg, hoe moet ik die inschatten?" Dat vragen alle kijkers zich nu ook al elf weken af. Maar waar het echt om draait, is natuurlijk de vraag of Willem heeft gezegd dat hij wel een alibi voor Björn in elkaar zou draaien. En waar heeft hij 150000 euro voor gekregen van Huub? "Dat was voor Elsie, voor het restaurant."

Huub laat ondertussen aan Björn een printje van een aardig pand in Brasschaat zien. "Mooi huis toch? Niks mis mee."

Elsie en de stalen pin in haar heup die ze heeft overgehouden aan een ski ongeluk gaan bij Willem in de bajes op bezoek. Het gesprek gaat over Marco, die het dus toch heeft overleefd en morgen naar huis komt. Alle scènes van Willem in de bezoekruimte en in zijn cel zijn prachtig gefilmd. Continu tegenlicht, zodat we Willem niet goed kunnen zien en hij de wereld om hem heen waarschijnlijk ook niet. En veel camerawerk van hoog uit de lucht, zodat we als een donkere wolk of zwaard van Damocles boven hem zweven. Of juist van onderen. Onbalans. Het maakt Willem nietig en machteloos. Prachtig gedaan.

Overspel - Seizoen 2

Zet u het maar vast in de agenda: Er komt een vervolg op Overspel.
De TV dokter twijfelde even of dat wel zo'n goed idee was. Juist de tijdsdruk en onontkoombare finaliteit van de twaalf afleveringen die deze (eerste) reeks telde, hielpen wat haar betreft mee bij de spanningsopbouw en droegen bij aan het drama. Maar gelukkig verzekert niemand minder dan Frank Ketelaar haar dat het tweede seizoen nog meer 'op spanning' zal gaan en dat lust en bedrog nog wildere vormen zullen gaan aannemen.

In dat geval: Laat maar doorkomen.
Met nog twee weken te gaan kunnen we daarna de dagen op de muur weer gaan afstrepen!

Overspel (10): Champagne! En karren maar...

Bron: TVrage.com

Weet u nog?
Vijf weken geleden werd de TV dokter verliefd op Ramsey Nasr door de gloedvolle wijze waarop hij zijn prachtige monoloog bracht. Onderwijl vermoordde Joachim een Oekraïense hoer door iets dodelijks in haar champagne op te lossen.

Zei u daar champagne?
Had u het vorige week ook niet over een fles champagne, waarmee Huub en Willem op de foto stonden?

Inderdaad.

Maar de TV dokter zal eerlijk toegeven dat zij zich volledig heeft laten piepelen door Ketelaar, want zij zag totaal niet aankomen wat er vandaag stond te gebeuren. Sterker nog, zij zal bekennen dat zij dacht dat Willem verantwoordelijk was voor het ongeluk van Björn doordat hij met een slok champagne teveel achter het stuur was gekropen op de dag dat die leuke foto van Huub en Willem was gemaakt. Of zoiets.

Zij had er, naar het zich laat aanzien, niet verder naast kunnen zitten en rolde van de ene in de andere verbazing.

Want wat Ketelaar heel slim had weten te verbergen tussen die implosie van Pepijn en de klanken van 'Storm and Thunder', was dat Joachim met die grote fles champagne naar binnen was gelopen bij de Oekraïense. En vanavond bleek dat dit Willem duur zou komen te staan...

Verder veel mooie tempowisselingen en lange camerabewegingen vandaag. Vooral in het ziekenhuis, waar we eerst Elsie al naar het zich liet aanzien eindeloos door de lange gangen zagen rennen en waar later de familie Steenhouwer met een dolly shot verspreid over de wachtkamer als gebroken gezin zit te wachten op nieuws over Marco. Vijftig minuten lang droop de spanning overal vanaf en straalden alleen de ouder/kind momenten tussen Huub en Björn en de Iris en Menno nog rust uit.

Aflevering 10 begon, zeer toepasselijk, in het holst van de nacht.

Elsie wordt wakker gebeld met de mededeling dat Marco zwaargewond in het ziekenhuis ligt en zij probeert tevergeefs om zowel Willem als Huub te bereiken. Willem heeft geen zin om aan te pakken en ook Huub heeft wat anders aan zijn hoofd: Ondanks het late tijdstip, heeft hij net Joachim opgetrommeld om te overleggen: "De officier was hier. Hij wil Björn laten gaan als 'ie Willem daarvoor terug krijgt."

De TV dokter kreeg een knoop in haar maag die de rest van de aflevering niet meer weg ging. 

Machteloos moest zij toezien hoe Willem er aan alle kanten in werd geluisd.

Overspel (9): Als ik dat doe, doe jij dan iets voor mij?

De spoilers starten vandaag geheel non-chronologisch al in alinea twee. Lezer, u bent gewaarschuwd!

Vanavond werd eens te meer duidelijk dat dit drama voor niemand goed gaat aflopen. Er werd gebluft, onderhandeld en gedreigd. Aan een sterke editing en soundtrack zijn we inmiddels al gewend. Aflevering 9 blonk daarnaast uit in een show-don't-tell van non-verbale communicatie.

Om bovendien duidelijk te maken dat het allemaal menens is, werd het eerste personage bruut geofferd. Gelukkig koos Ketelaar daarvoor Marco uit. Dat karakter was (met opzet?) toch al niet helemaal lekker uit de verf gekomen, dus dat trok de kijker allemaal nog wel. Hoewel de dode blik in zijn ogen anders deed vermoeden, lijkt hij het afgaande op de previews trouwens allemaal nog te gaan overleven ook. Helaas, want die knul behoort toch wel tot de categorie pubers die je graag achter het behang zou plakken of meteen maar vast linea recta naar Glen Mills zou sturen.

Al snel wordt duidelijk dat het Björn allemaal teveel aan het worden is. Inmiddels is die hele dood van ome Louis alsmede de vastgoedfraude gedegradeerd tot de MacGuffin* van de serie.
Want wat kan ons die paar miljoen inmiddels nog schelen?
Hier is meer aan de hand!

Daar waar Björn op het punt van breken staat, geeft Iris de strijd nog niet op. Zij gaat bij Pepijn langs op zijn werk. De eerste die ze daar trouwens in het trappenhuis tegenkomt, is de afluistermeneer uit de kelder die kennelijk even naar buiten mocht om te plassen. Hij groet haar vriendelijk. Waarom zou Iris nou uitgerekend de afluistermeneer kennen, dacht de TV dokter. Even later blijkt het eerder andersom te zijn, want kennelijk komt het zijn auditieve vermogens ten goede om een grote foto van Iris in de hoek van zijn beeldscherm te hebben staan.
Net iets té, vindt de TV dokter, helemaal gezien het feit dat op de afdeling waar Pepijn werkt niemand haar lijkt te kennen. Net zoals het feit dat Marco later bij een random kraakpand in Amsterdam uitgerekend gevonden wordt door de scharrel van zijn zus.
Zo wordt het allemaal wel erg pushing your luck, meneer Ketelaar!
Het zijn nog steeds schoonheidsfoutjes die de TV dokter wel kan vergeven.
Want ook daar draait het niet om.

Overspel (8): Wij laten onszelf niet piepelen

Overspel gaf vanavond vol gas en stoomde zich met spannende nieuwe wendingen klaar voor de naderende ontknoping. De camera zat iedereen daarbij dicht op de huid en dat betekende het nodige in- en uitzoomwerk op gepijnigde gezichten. Welke waarheden ontdekten wij daardoor in al die spiegels van de ziel?

De kijker mocht weer even geloven dat Willem diep van binnen toch een Goed Mens is. De TV dokter haalde opgelucht adem en vindt dat die Ketelaar maar knap haar emoties weet te bespelen elke week. Er pakten zich echter ook weer nieuwe donkere wolken samen boven het gekonkel in de hoofdstad. Zijn Iris en Menno nog wel veilig?
Daarnaast beginnen heel langzaam de losse eindjes aan elkaar vastgeknoopt te worden. Zo begon de TV dokter vanavond ook langzaam te beseffen dat het veel besproken, en naar het leek te pas en te onpas genoemde, "ongeluk" van Björn wel eens een veel belangrijker sleutel tot een aantal geheimen zou kunnen zijn dan zij tot nu toe had vermoed...

Overspel (7): Spullen pakken en opzouten

Bron: http://overspel.vara.nl

Ergens in een geluidsstudio in Nederland, moet een muziekliefhebber bij het in elkaar monteren van de soundtrack die deze serie ondersteunt (en bij tijd en wijle zelfs draagt) de tijd van zijn of haar leven hebben gehad.

Ook vanavond trok VARA's 'Overspel' weer een stevige portie psychedelic rock uit de eclectische platencollectie van Huub Couwenberg tevoorschijn.


Dat culmineerde uiteindelijk in het onbetwiste hoogtepunt van de zevende aflevering: De laatste vijf minuten, waarin alle verhaallijnen (Willem en Iris in bed, Huub Couwenberg achter zijn bureau, Björn in de verhoorkamer, Pepijn en Menno met de Blauwe Krokodil, Elsie alleen achter een grote eetkamertafel, Menno in een kraakpand, en natuurlijk... Marit) als een kolkende massa tot een climax kwamen op 'Child in Time' van Deep Purple. De muziek kleurde tegen, werkte vervreemdend, was een waarschuwing voor dovemansoren en klonk tegelijkertijd als een schreeuw van het onderbewuste.

Daarbij spraken ook de eerste regels van de tekst nog eens boekdelen:

"Sweet child in time, you'll see the line

The line that's drawn between good and bad." 

Het geheel bezorgde de TV dokter in ieder geval onderhuidse rillingen en maakte duidelijk dat Couwenberg, Van Erkel en consorten zich en masse in een vrije val hebben gestort, op weg naar een diep, zwart gat waaruit geen weg terug meer is. 

Overspel (6): Pasta, couscous en andere herrie

Aflevering zes, genaamd 'De Beslissing' viel vooral op door alle iPhones die continue belden, niet op werden genomen of als fotocamera dienden. Dat kwam natuurlijk door het feit dat die vanavond een tikkeltje meer nieuwswaarde hadden gekregen door het overlijden van visionair Steve Jobs. En zo werd Overspel vandaag onbedoeld meer Apple commercial dan spannende psychologische thriller. Geeft niks, mag ook best voor een keertje. Tenslotte is het zo dat

 

Three apples changed the world.
The first one seduced Eve.
The second fell on Newton.
And the third was offered to the world half bitten by Steve Jobs.
(vrij naar Twitter)

Toch vermoedt de TV dokter dat zij niet alleen hierdoor werd afgeleid. Ze kon zich namelijk niet aan de indruk onttrekken, dat de aflevering van vandaag een ietwat minder enerverend verbindingsstuk vormde naar de tweede helft van de serie.

Overspel (5): We zijn helemaal geen familie

bron:http://www.ntr.nl

Move on over, Fedja Wie? 
Er is geen twijfel mogelijk: Deze aflevering stond geheel in dienst van het wonder dat de naam Ramsey Nasr draagt. 
Die acteerde me daar vanavond met een zodanig natuurgeweld de rollercoaster die het gevoelsleven van Pepijn mocht heten, dat het de huiskamer binnendonderde en zich recht in het hart van de toeschouwer boorde. 
U hoorde het hier voor het eerst: De TV dokter is verliefd.


Vanavond viel haar trouwens voor het eerst de stevige jaren ’60 track tijdens de aantiteling pas echt op. ‘The Tracks Of My Tears’ is best toepasselijk, natuurlijk. De TV dokter krijgt er vooralsnog vooral een heftige Tour of Duty flashback van. Maar niet voor lang. Terwijl langvervlogen gedachten aan Zeke Anderson en Veronica in het publieke bestel aan het geestesoog voorbijtrekken, belanden we in aflevering 5 waar we direct het Eerste Gouden Pepijn Moment mogen aanschouwen.


Die leest Menno alweer voor uit De Blauwe Krokodil. Is het niet eens tijd dat dat kind zelf leert lezen? Of dat hij op z’n minst een keer met iets anders in aanraking komt? De TV dokter begrijpt het wel, want dramatisch gezien heeft dit boek natuurlijk wel alles in huis. Het hangt van de allegorische boodschappen aan elkaar. Vandaag is de eer aan de roze aap. Wanneer die de woorden "Maar we zijn helemaal geen familie!" bezigt, breekt Pepijn in duizend kleine stukjes. 
Hij weet de moed echter weer snel bij elkaar te rapen voor een huzarenstukje psychologische oorlogsvoering. Zoals we inmiddels gewend zijn, laat Ketelaar er weer geen gras over groeien: Pepijn weet van Iris en Willem en dat moet gezegd.
Wat volgt is een prachtige scene. De woorden dansen als goede wijn over Ramsey’s tong. Hij vertolkt het intense verdriet van Pepijn op schitterende, ingetogen wijze. Zijn ingehouden woede, hoe hij de schuld bij zichzelf zoekt, de manier waarop hij zacht sissend “sukkel” zegt. Wow. Wat een geweldige monoloog. De theaterscholen hebben er weer nieuw material bij.

De Blauwe Krokodil

Aangezien er zich ineens mensen een weg naar deze pagina's Googelen met de zoekworden "blauwe krokodil" "boek" en "overspel", wil de TV dokter graag proberen een handje te helpen. Er wordt immers lang niet genoeg gelezen door de jeugd.

Een Nederlandse vertaling met de titel "De Blauwe Krokodil" heeft ook de TV dokter nog nergens kunnen vinden. Maar er lijkt wel degelijk een boek met deze titel te bestaan. Het is geschreven door Sarah Case Mamika met tekeningen van Nicolas Peruzzo en het heet... "The Blue Crocodile". Het wordt verkocht door Amazon.

Bestaat er echt een Nederlandse vertaling? Is er een uniek exemplaar dat onderdeel uitmaakt van de setdressing van Vara's Overspel? Of improviseren Pepijn en Iris er elke avond op los aan de hand van een Engels kinderboek?

Help mee en zoek De Blauwe Krokodil!

Overspel (4): Bij heldere toverslag

De TV dokter begon hem een beetje te knijpen.

Maar bedankt, lieve medewerkers van het electriciteitsbedrijf, die erin slaagden om de uitgevallen stroom om klokslag half negen weer aan de praat te krijgen.

Net op tijd voor Overspel!


Voor Sylvia Hoeks kan het deze aflevering weer niet moeilijk zijn geweest om haar teksten te leren. Meer dan "Ik heb een klus buiten de stad" en "Ik wil dit niet" kwam er wederom niet uit. Hopelijk krijgt ze de komende afleveringen wel wat meer te melden, want inmiddels ga je je bijna afvragen wat zowel Pepijn als Willem in haar zien. En dat terwijl ons in de eerste aflevering toch een worst is voorgehouden. De TV dokter had echt het idee dat deze succesvolle fotograaf een vrouw met ballen ging worden. Kom op Iris, laat je niet kisten!

Overspel (3): Een kaartenhuis?

foto: http://overspel.vara.nl

Vorige week roemde de TV dokter nog de wijze waarop Frank Ketelaar in Vara's 'Overspel' symbolen gebruikte om zijn verhaal kracht bij te zetten. Vanavond leek het wel of hij er daarom in aflevering drie nog speciaal een schepje bovenop had gedaan. Helaas is soms dat kleine beetje meer net iets teveel.
Het werd er vanavond namelijk wel erg dik ingewreven dat we hier te maken hebben met een groep mensen die vuile strategische spelletjes met elkaar spelen. Er werd nog net niet in elke scene geschaakt. Wel kwam al in de eerste tien minuten het volledige wereldrepertoire aan kaartspellen langs. Pesten, hartenjagen, troeven, patience... Het lag er allemaal dik bovenop. Ja hoor, we hebben 'm: Hier wordt venijnig, hard tegen hard gespeeld en er kan er maar eentje winnen.
Mag het volgende week weer ietsje subtieler, alstublieft?

Heerlijk Overspel

foto: http://tv-corner.nl

Dat wordt genieten! De komende elf weken brengt de VARA op donderdagavond 'Overspel', een nieuwe Nederlandse serie. En als de eerste aflevering een voorproefje was van wat nog komen gaat, dan wordt het een spannend, strak geregistreerd, goed geschreven en perfect geacteerd kwaliteitsdrama. Voeg daaraan toe een set dressing, cameravoering, editing en soundtrack die het geheel naar een nog hoger plan tillen en je hebt een TV juweeltje om van te watertanden. De TV Dokter betrapte zich in elk geval op diverse kleine juichmomentjes bij het aanschouwen van zoveel moois. En zij was niet de enige.

Dus eerst: Ere wie ere toekomt. De karakters en verhaallijnen in Overspel zijn van de hand van Frank Ketelaar en Robert Kievit, die eerder tekenden voor Vuurzee. Dat schept verwachtingen en Ketelaar, die het scenario schreef, weet daaraan ruimschoots te voldoen. "Fuck de fiscalisten", zegt Fedja van Huet op een gegeven moment. Ja, Ketelaar bekt lekker, maar bouwt ook een mooie spanningsboog op en heeft een partij prachtige karakters in het leven weten te roepen. En dat is knap, zo'n scala aan levensechte mensen met net even een tikje meer oomph dan normaal.