woensdag 16 november 2011

Overspel (11): Waarom kijk je mij nooit recht in de ogen?

Bron: http://www.tv-corner.be
Iedere acteur weet dat je geen twee dingen tegelijkertijd kunt spelen. Intenties moeten duidelijk interpreteerbaar zijn. Juist door die verschillende intenties af te wisselen, ontstaat een complex en onvoorspelbaar karakter van vlees en bloed. Nergens was dat beter te zien dan in aflevering 11.
Vooral Ramsey Nasr is dan weer zacht en liefdevol, dan weer exploderend kwaad, dan weer stil en dreigend. Het maakt hem eng. Met Pepijn van Erkel zou je (tenzij je kennelijk Iris Hoegaarde heet) niet een avond in een kamer opgesloten willen zitten...

De enige die inmiddels nog in de onschuld van Willem Steenhouwer lijkt te geloven is zijn secretaresse, die bij aanvang van aflevering 11 tot ouderwets flyers is over gegaan op zoek naar buurtbewoners die misschien kunnen getuigen dat zij Willem op de bewuste avond van de moord op de prostituee ergens anders hebben gezien.

Het deed de TV dokter deugd dat haar in aflevering 5 het volgende was opgevallen:
"Bij het Centraal Station belandt Iris tussen een stel figuranten die of op weg zijn naar een fantasy gay parade of de laatste Harry Potter premiere. Het heeft vast ook iets te betekenen, maar het ontgaat De TV Dokter."
Vanavond bleek wat het te betekenen had: het was zodat de overbuurvrouw van de gele boot tegenover Willem's kantoor zich nog kon herinneren dat er die avond een feest was. En ja, ze had Willem gezien. Of toch niet. Echt? Zoveel moeite om het spoor vervolgens dood te laten lopen? De TV dokter kan het maar moeilijk geloven.

Terwijl Willem's secretaresse overuren draait, maken Iris en Pepijn samen het bed op. Niets vervelender dan in je eentje een tweepersoonsdekbed in een overtrek zien te krijgen. Inderdaad, je zou er bijna je huwelijk voor proberen te redden.
Pepijn staat helaas op standje vilein, want hij vraagt zich quasi nonchalant af of Iris al wist dat Willem is aangeklaagd voor moord. "Ik ben zo blij dat je daar niet meer mee bent!" Iris vlucht naar de badkamer.

Gelukkig heeft Willem al een blonde langharige advocaat in de arm genomen, die zijn best voor hem gaat doen. "Die Couwenberg, hoe moet ik die inschatten?" Dat vragen alle kijkers zich nu ook al elf weken af. Maar waar het echt om draait, is natuurlijk de vraag of Willem heeft gezegd dat hij wel een alibi voor Björn in elkaar zou draaien. En waar heeft hij 150000 euro voor gekregen van Huub? "Dat was voor Elsie, voor het restaurant."

Huub laat ondertussen aan Björn een printje van een aardig pand in Brasschaat zien. "Mooi huis toch? Niks mis mee."

Elsie en de stalen pin in haar heup die ze heeft overgehouden aan een ski ongeluk gaan bij Willem in de bajes op bezoek. Het gesprek gaat over Marco, die het dus toch heeft overleefd en morgen naar huis komt. Alle scènes van Willem in de bezoekruimte en in zijn cel zijn prachtig gefilmd. Continu tegenlicht, zodat we Willem niet goed kunnen zien en hij de wereld om hem heen waarschijnlijk ook niet. En veel camerawerk van hoog uit de lucht, zodat we als een donkere wolk of zwaard van Damocles boven hem zweven. Of juist van onderen. Onbalans. Het maakt Willem nietig en machteloos. Prachtig gedaan.

De blonde advocaat van Willem blijkt een jaargenoot van hem te zijn. Hij heeft een aanvraag ingediend om Couwenborg te horen bij de rechter commissaris, omdat hij een probleem heeft met het zogenaamde motief van Steenhouwer. Willem gaat erbij zijn. Pepijn vooralsnog niet, want De Ruiter is weer terug op het parket en heeft de zaak weer overgenomen.

Net als televisiekijkend Nederland snappen ook Elsie en Willem niet hoe zijn vingerafdrukken op de fles champagne bij de dode hoer terecht zijn gekomen. "Ik moet ergens een fles hebben aangeraakt en die is daar op de een of andere manier beland". Nee, dat schept duidelijkheid.
De geestesgesteldheid van Elsie lijkt nog steeds redelijk precair, want ze haalt mooie herinneringen op aan vroeger ("Weet je nog dat jij vroeger altijd een roos voor me kocht?") en heeft daarnaast het gevoel "dat het nog niet helemaal over is tussen ons".

Huub probeert Björn te overtuigen van het feit dat een verhuizing naar België een goed idee is. "Het wordt daar precies zoals hier." Zo hard was de klap op het hoofd van Björn ook weer niet: "Waarom gaan we dan?" Daar weet Huub wel antwoord op: "Er is hier van alles gebeurd en dat weet jij ook." Hij doet er nog een schepje zuiderburenpromotie bovenop: "Het zijn Vlamingen. Aardige mensen. Met een zachte G enzo."

De cipier vindt dat het bezoekuur voorbij is, maar Elsie denkt daar anders over. "Als jij nou eens even je grote bek hield! Ik zit hier afscheid te nemen, ja!?" Het brak even de spanning, maar al snel moesten wij Willem weer in het schemerdonker en bij tegenlicht achterlaten.

Collega De Ruiter roept Pepijn tot de orde: "Wanneer ging je me vertellen dat die verdachte het met je vrouw doet?" Pepijn probeert hem ervan te overtuigen dat dat allemaal wel mee valt en dat er geen sprake was van belangenverstrengeling. Hij was maar "een tussenpausje". Hij spoort zijn net ont-burned-oute collega aan om de zaak toch vooral tot een goed einde te brengen: "De Ruiter zet bijlen in de wortels van crimineel vastgoedsyndicaat klinkt toch beter dan een ziekelijke ambtenaar die met plastic zakjes rondloopt voor zijn hyperventilatie". Welja, nog iemand met een fobie. Misschien moet De Ruiter ook even bij de psycholoog van Iris gaan buurten.

Intussen probeert Iris uit alle macht uit te vogelen wat er op 16 mei met die prostituee gebeurd is en waar zij die dag was. Maar haar agenda is helemaal leeg.
Marco wordt thuisgebracht uit het ziekenhuis. Hij krijgt een bed beneden in de woonkamer. "Waar is papa?" wil hij alleen maar weten. Elsie zegt niks.

Voor de verandering staat Pepijn ineens vroeg op de stoep. "Ik dacht ik kom eens op tijd." Het klinkt even alsof het gezellig gaat worden, maar hij lijkt toch meer in een puberale klierbui te zijn.
"Zit je d'r mee?" vraagt hij aan Iris.
"'t Is geen moordenaar" antwoordt die.
"Zit je d'r mee?"
"Advocaat van verkeerde zaken misschien."
"Zit je d'r mee?"
Wat een vieze manipulerende gluiperd is het toch! (Nee Ramsey, niet jij. Jij was geweldig bij NTRs Kunststof!)
Of Pepijn hier alles van afweet, vraagt Iris zich af. Van Erkel is ineens de onschuld zelve. "De Ruiter doet dit. Er is bewijs. Hij heeft het gedaan met voorbedachte rade."
Hij wrijft er nog even lekker in dat Willem 20 jaar boven het hoofd hangt en voegt er dan vergoelijkend aan toe (heet dat geen geestelijke mishandeling als je man doet alsof je een klein onbenullig meisje bent?) dat hij Iris niet lastig zal vallen met de technische details. "Iris, het komt goed. Wij komen hier doorheen". Er volgt een verschrikkelijk nare en beklemmende omhelzing. Die gast draait echt helemaal door waar De TV dokter bijstaat.

Geboeid op de achterbank van een auto van justitie is Willem onderweg naar het verhoor van Couwenberg bij de rechter commissaris. Huub durft Willem amper aan te kijken en naait hem vervolgens: "Björn had iets vaags uit gehaald. Ik begreep er geen reet van, waarschijnlijk iets stoms. Volgens mij zei jij toen 'ik regel het wel'. Jij zegt dat kost wel wat. Volgens mij heb jij dat tegen mij gezegd." Het duurt even maar Huub zit nu helemaal in zijn rol en doet er nog een schepje bovenop: "Ik vind het verschrikkelijk dat hij hier zit. Is het misgegaan in je hoofd? Is 'ie psychiatrisch getest?"

Willem kan niets meer uitbrengen behalve "Al die jaren, Huub. Schaam je je niet?"
"En dat zeg jij? Zegt de gene die mijn dochter-" Maar goed dat dit gesprek werd onderbroken, want de TV dokter kreeg zin om dingen naar het hoofd van Huub te gooien.

Iris verschijnt in de gevangenis, waar men kennelijk een inloopspreekuur hanteert. "Wat doe jij hier? Je moet weg. Iris, ga naar huis." Maar Iris wil er niks van weten. "Jij bent geen moordenaar. Zeg het. Zeg dat je geen moordenaar bent. Op wat voor manier zit jij vast aan die kut familie?"

Huub gaat bij Elsie langs. Die wil niets van hem weten, maar uiteindelijk slaagt hij erin om haar over te halen hem binnen te laten. En eindelijk.... eindelijk krijgen wij te horen in een prachtig gesneden scène die tussen Huub & Elsie, een ouwe flashback, en Willem & Iris heen en weer springt hoe het zo gekomen is met Björn:

Huub: "Ik had net de Audi. Die grijze. Ik dacht even een stukkie rijden."
Willem: "Mijn schoonvader, Björn en ik. Björn was een hele slimme jongen."
Huub: "Jij had HAVO, Björn atheneum. Hij was de eerste van de familie die zou studeren.
Björn: "Mag ik effe rijden?"
Willem: "Ik hoor het me nog zeggen. Ach, laat die jongen nou even, hij is net geslaagd."
Huub: "Ik denk wat ben ik voor ouwe stijve. Hij is net geslaagd, er is geen kip op de weg."
Elsie: "Jij reed toch?"
Björn rijdt weg. We zien hoe Willem hem een beetje zit op te fokken.
Huub: "Hij reed hooguit 60."
Elsie: "Maar jij reed toch?"
Huub: "Ineens lagen we erin."
Willem: "Ik gooi meteen mijn deur open. Huub ook."
Huub: "Je zoon, daar ben je wel zuinig op. Ik had gezegd dat 'ie wel z'n riem om moest doen.
Nieuwe auto, nieuw systeem. Hij kreeg hem niet los."
We zien Björn worstelen onder water.
Willem: "Ach laat die jongen nou even. Ik hoor die woorden nog in de lucht hangen. Ik kan ze aanraken. Zo nu weet je het. Ga gelukkig worden met je kind en man."

Helaas is thuis de ontspanning en het huiselijk geluk ook ver te zoeken.
Pepijn schenkt zichzelf een glas wijn in.
"Jij stond hier weer op de stoep, Iris. Jij wou het weer proberen."
"Dat wil ik ook."
"Ik ook. Niets liever. Maar waarom kijk jij mij dan nooit recht in de ogen?"
Tergend langzaam slaat Iris haar ogen op naar Pepijn. Ze slikt haar wijn door alsof er een haarbal in haar keel zit.
Pepijn: "Ik gok op 20 jaar. Dat is in Nederlands minstens 12. Denk je dat dat helpt? Het is in elk geval geen verleiding meer. Geen glimp van een mogelijkheid om dan nog eens..."

De volgende ochtend vraagt Marco aan Marit of opa kwaad op hem is "dat ik het verkloot heb. 't Was een klusje voor hem". Precies wat Marit nog nodig had om te flippen. Ze springt op de fiets.

Willem voert overleg met zijn blonde advocaat. "Waarom zouden ze jou willen pakken?" "Ik heb Elsie bedrogen. Ik heb een affaire gehad." "Heb je nog meer lijken in de kast of was dit 'm wel zo'n beetje?

Over de rooie komt Marit bij opa aan. "Kijk nou, het snoepje van de week", probeert die leuk. Dat is aan het verkeerde adres. Ze ontploft. De bottom line: "Jij maakt iedereen kapot." Ze douwt Huub omver, flikkert daarna zijn platenspeler en geweldige platencollectie op de grond, en springt weer op de fiets.
Verslagen zit Huub op de grond tussen zijn singles. Verdorie, nou krijgt de TV dokter toch weer bijna medelijden met die man!

Terwijl De Ruiter zich net het hoofd breekt over de 150000 euro die Couwenberg van de bank heeft gehaald, maar waar hij niks voor op papier heeft staan, komen Jut en Jul van de recherche als dei ex machina op de proppen met het vel papier dat Marit weken terug uit de ordner van Willem had gestolen. Daar staat het, zwart op wit: 150000 euro ontvangen "voor speciaal advies". Daar hoeven ze bij justitie niet lang over na te denken: dat was natuurlijk voor het construeren van Björn's alibi. Mag de TV dokter even zeggen dat justitie staat tot onderzoek zoals Diederik Stapel tot sociale psychologie? Er komt van alles uit, maar het is allemaal gebakken lucht.

Iris gaat weer bij Willem op bezoek. Die wil haar niet zien en hij vertelt L. Rozewater de cipier dat hij haar maar weg moet sturen. Maar zo makkelijk gaat dat niet.
Iris: "Wat ik ook doe, ik vraag een bonnetje. 16 mei, 's avonds, was ik bij jou op kantoor. Met de taxi gekomen."
Willem: "Er staat geen tijd op." En dan: "Ik wil dit niet. Weet je wat dit betekent? Dat je in de rechtzaal moet verklaren, waar je man bij is. Dat de hele wereld weet wat er is gebeurd. Je raakt je man kwijt en je kind."
Maar Iris heeft eindelijk iets gevonden om voor te vechten:
"Er is wel bewijs. Je kreeg een telefoontje. Ik had het niet door. Ik riep iets."
Flashback "Willem je weet dat ik van je hou".
"Van Pepijn weet ik dat die Couwenberg wordt opgenomen. Dat betekent dat ik op een tape sta."
"Die gesprekken worden vernietigd. Zogenaamde geheimhoudingsgesprekken. Je moet hier niet meer komen. Dag Iris."
Daar zit je dan, met je taxibonnetje.

Huub draait voor de verandering een plaatje. Het klinkt zielig en jengelend.

Pepijn luistert naar de geluidsopname waar Iris het net toevallig over had. Ze had gelijk. Glashelder klinkt daar "Willem, je weet dat ik van je hou." Pepijn pakt de CD en breekt hem in stukken.
Weg bewijs.

Huub kijkt naar het printje met de foto van de villa in Brasschaat en pleegt een telefoontje. "Zeg maar dat het doorgaat."

Als Iris de gevangenis uit komt lopen, ziet Elsie daar. Laat die daar nou heel toevallig net staan te wachten met een rode roos in haar vingers.

Hier zijn weer heel veel dromen gesneuveld vanavond. En er is nog maar een aflevering over nog te redden wat er te redden valt...


Geen opmerkingen:

Een reactie posten