Kom je op mijn feestje? Party Crashen bij Arnon Grünberg

Bron: NTR

De TV dokter kon gisteren weer een item van haar bucket list afstrepen. Zij koesterde nog altijd het verlangen om ooit een keer een party te crashen. U weet wel, onaangekondigd op het huwelijksfeest van een volslagen vreemde verschijnen. Niemand die jou herkent, maar de kant van de bruid denkt: zeker een vriendin van de bruidegom. En andersom. Zo kun je je heerlijk laven aan de kirsch en het marsepeinen gevaarte van een etagetaart. Wel een kadootje meenemen natuurlijk, anders staat het zo lullig. Als je het goed doet, hoeft het voor geen van de partijen een probleem te zijn. Je wordt hooguit vastgelegd op wat foto's, zodat het echtpaar nog tot in lengte van dagen bij het doorbladeren van het album zal uitroepen: "Wie was dat toch?" Zo houd je als onaangekondigde bruiloftsgast met gemak tot vijftig jaar na dato de spanning een beetje in dat huwelijk. Kleine moeite, groot plezier.

De echte reden van dit nog immer niet vervulde verlangen is natuurlijk de nieuwsgierigheid naar andermans feestjes. Het idee dat die misschien wel veel leuker zijn dan de partijtjes waar jij voor wordt uitgenodigd. Zoiets als het gesprek waar jij aan deelneemt in een volle ruimte. Om je heen nog talloze andere groepjes mensen, ook allemaal aan het praten. En plotseling bekruipt je het gevoel dat al die andere gesprekken vast veel leuker zijn. Veel diepzinniger. De gesprekspartners grappiger. En aantrekkelijker. Kijk al die andere mensen lachen. Er zijn mensen die zich in zo'n geval op gewiekste wijze los weten te maken uit hun eigen groepje om een andere conversatie te crashen. De TV dokter niet. Die blijft rustig staan verlangen.

Het Uur van de Wolf bood gisteren uitkomst met de documentaire "Arnon Grünberg: Heb je nog steeds vrienden?". Hoe zeiden de ouders van Dik Trom dat ook al weer zo mooi? Arnon is een bijzondere man en dat is 'ie. Vrienden komen nooit bij hem thuis, tenzij hij met ze naar bed wil. Nu heel Nederland dit weet schept het in ieder geval duidelijkheid. Mocht u Arnon binnenkort in de kroeg tegen het lijf lopen, dan weet u waar u aan toe bent als die uitnodiging komt.


Voor zijn veertigste verjaardag nodigde hij zijn "100 beste vrienden" uit om naar Argentinië te komen. Arnon betaalde de logies, maar zijn vrienden mochten zelf het ticket betalen. Dat dit voor sommige vrienden (zoals de vertaler van Poolse boeken) geen peulenschil was maakte Arnon kennelijk niet uit. Maar wie 100 uitnodigingen verstuurt bouwt natuurlijk een veilige marge in. Dan kan er hier en daar nog wel eentje afzeggen. Gelukkig was ook documentaire maker David Kleijwegt van de partij. Hij besloot de kosten voor het ticket maar gewoon bij de publieke omroep te deponeren en maakte in ruil daarvoor een documentaire over het feestje, Arnon en zijn moeder en een greep uit de gasten.

De TV dokter heeft genoten. Het Uur van de Wolf bracht een intrigerend portret. Al vraagt zij zich wel af of Kleijwegt nog wel een uitnodiging krijgt voor de volgende editie. Na een uur was de TV dokter er nog niet uit of zij nou wel of niet bij die 100 beste vrienden had willen horen die een uitnodiging kregen. Want hoe gezellig is een feestje waar zowel de leuke stoere ex als het nieuwe paardrijdende studentenvriendinnetje van het feestvarken op af komen? Waar de guest of honor zes keer per dag met zijn moeder belt? En waar de rest van de gasten een eclectische mix is van militairen uit Afghanistan en lui uit de literaire wereld? Nee, de TV dokter was in een klap van haar verlangen bevrijd. Zo leuk zijn de feestjes van andere mensen helemaal niet.