The Entertainment Experience: Wisdom of the Crowd?

Bijschrift toevoegen

Tijd voor een update over The Entertainment Experience, het crowdsourcing project van Paul Verhoeven. Mocht u de boel niet zo fanatiek in de gaten hebben gehouden als de TV dokter: Hier wordt de eerste user-generated film ter wereld gemaakt.
De afgelopen weken was het aan de scenarioschrijvers die zich op donkere zolders en in tochtige achterkamertjes achter hun beeldscherm verschuilen om met deel 2 van het script op de proppen te komen, als vervolg op de eerste drie minuten die door Kim van Kooten waren geschreven.

Tegelijkertijd waren er door het hele land castings, waaruit Paul Verhoeven de acteurs voor zijn verfilming gaat kiezen. Volgende week wordt die bekend gemaakt. In het kader van de parallel processing, gingen ondertussen bestaande en hap-snap samengestelde teams van filmmakers aan de slag om deel 1 te verfilmen. De componisten moesten nog even geduld hebben. Zij mogen pas nu, terwijl de scenaristen werken aan deel 3 en de filmteams deel 2 verfilmen, de muziek bij de winnende publieksverfilming van deel 1 componeren.

Middenin de countdown voor het schrijven van deel 2 (en verfilmen van deel 1) werd de deadline plotseling 10 dagen naar voren gehaald. Niet iets wat je bij de lancering van een space shuttle moet proberen, maar de TV dokter kon zich er iets bij voorstellen. Want die eerste maand is alles nog nieuw en leuk, maar dit geintje moet in totaal 8 delen (en dus maanden) gaan duren. Dat is wel een erg lange spanningsboog om vol te houden op nationaal niveau.
Intussen loopt de teller gewoon door en is er nu ineens haast geboden: Het definitieve script voor deel 2 werd pas afgelopen woensdag bekend gemaakt en dus hebben de diverse filmteams nog maar 16 dagen om te draaien, te editten en up te loaden.


Toen het idee voor de Entertainment Experience net gelanceerd was, vroeg de TV dokter zich nog af of 'the wisdom of the crowd' zich zou gaan bewijzen. Intussen blijkt dat Paul gewoon een lekkere vinger in de pap houdt. Gelijkt heeft 'ie, maar het komt erop neer dat stemmen op je favoriete auditie niet meteen betekende dat diegene ook meteen voor de volgende castingronde werd uitgenodigd. Stemmen voor het script waren sowieso niet bindend. Het is allemaal toch meer een groot Oh-Wat-Zijn-We-Leuk-Bezig-Met-Z'n-Allen gevoel dan wat anders.
Omdat de crowd natuurlijk wel het gevoel moet krijgen dat ze nog iets in de melk te brokkelen hebben, won bij de publieksverfilming (waarin het acteerwerk bij tijd en wijle meer dan prima en op andere momenten tenenkrommend slecht was) wel gewoon de film met de meeste stemmen. Die eer viel ten beurt aan de inzending van regisseur Henriette Drost. Eerlijk is eerlijk, hij zit goed in elkaar maar het was niet noodzakelijkerwijs de beste of meest originele verfilming. Ze waren wel de eerste en kregen dus alleen daarom al een hoop enthousiaste stemmen. Daarnaast heeft het team als een bezetene campagne gevoerd om stemmen te werven en dat werkt, als je het van de crowd moet hebben.

Als het aan de TV dokter had gelegen, dan hadden Gig Entertainment (beste sfeer, beste Wim en beste spanning tussen Ineke en Nadja) Check Me Produkzies (beste cast overall, spannendste Ineke) en Vicie Films (beste eerste paar seconden, beste verkoper, leukste Tobias) mogen strijden om de eer.

Een eervolle vermelding zou er in dat geval ook zijn voor de inzending van Andries Kooijman, in wiens verfilming de voyeuristische Tobias uit deel 2 al goed naar voren kwam en waar de TV dokter ook nog een stil eerbetoon aan Zusje in terugzag. Maar laten we wel wezen, die gaat zichzelf niet meer overtreffen na het maken van de briljante voorstudie 'Paul's Mindfuck':

Helaas heeft deze parodie over een ploeterende scriptschrijver het meer bij het rechte eind dan de TV dokter had durven dromen. Uit de 700 scripts of pogingen daartoe die zijn ingestuurd, hebben Paul Verhoeven en Robert Alberdingk Thijm aan de hand van 61 daarvan namelijk een deel 2 weten te distilleren dat ten eerste de toon van Kim van Kooten helemaal kwijt is en ten tweede een regelrechte flashback naar de jaren '80 lijkt te zijn. 

Paul Verhoeven gedraagt zich hiermee wel heel erg als prototype emigrant die denkt dat de tijd in eigen land stil is blijven staan. Binnen vijf minuten zitten we naar twee coke-snuivende meiden en een paar blote tieten te koekeloeren. Tel daarbij op de flauwe keuze dat vader Remco 'in vastgoed en projectontwikkeling' zit en het wordt wel heel erg 'Overspel' meets 'Spetters' of 'Schatjes'. Gemiste kans. En goed ook. 

Afgaande op de reacties van scriptschrijvers op de site (zelfs degenen die zijn doorgedrongen tot 'The Hall Of Fame' omdat er een idee of zinsnede van hen is gebruikt), is de TV dokter niet de enige die dit een wat minder geslaagde keuze vindt. Zij kijkt met spanning uit naar deel 3.