Het is algemeen bekend dat er bij Reality TV het nodige aan de werkelijkheid gemanipuleerd wordt. Producenten moeten wel, want zet een paar mensen samen in een kamer en echt spannende televisie komt er niet uit, getuige menig vakantiefilm van familie en vrienden. Echt volgens een script lopen series als The Bachelor(ette) niet, maar er wordt achter de schermen met de nodige creativiteit spraakmakende televisie van gemaakt.
Allereerst is daar natuurlijk het betere knip en plak werk. Dankzij die een-op-een gesprekjes tussen de kandidaten en de camera worden de deelnemers door een onzichtbare vragensteller de nodige soundbites of anderszins bruikbare uitspraken ontlokt. En die worden naar hartelust door het verkregen beeldmateriaal heen gesneden. Niet altijd slaat het commentaar dat we horen op de beelden die we zien. Ook gewone gesprekken worden driftig ge-edit. Het moet tenslotte wel een beetje spannend blijven.
Daarnaast moeten de deelnemers uit de tent gelokt worden. Als Niek en Rogier samen een pilsje hadden mogen pakken was er vast gewoon slap geouwehoerd, maar laat ze samen een borrelhap aan Harley Davidson bikers verkopen en je kunt er bijna donder op zeggen dat er mot van komt. En zelfs de oude Grieken wisten al dat drama staat of valt met een goeie portie conflict. Opdrachten geven dus. Zorgen dat die gewone mensen in ongewone omstandigheden terecht komen. En zorgen dat er iets te verliezen of te winnen is, want dat brengt tenslotte het beste in de mens naar boven. Dat dit extreme vormen kan aannemen, kan de TV dokter niet duidelijker illustreren dan aan de hand van 'Bridalplasty', waar een huis vol aanstaande bruiden de strijd aanbindt om zoveel mogelijk plastisch chirurgische ingrepen te verdienen, zodat ze de gelukkigste dag van hun leven mogen beleven met een nieuwe neus en een paar cupmaatjes meer. Sommige dingen moeten heel ver buiten de landsgrenzen blijven.
Maar succes staat of valt natuurlijk echt met de kwaliteit van de casting. Bij Bridalplasty is daarom een blik Bridezilla's van het ergste soort open getrokken. Als het op entertainment aankwam, bracht Gidion bij Topmanager Gezocht meer stof voor discussie dan Francisco. Bij de allereerste Big Brother moesten de makers het al hebben van Ruud (weet u nog? "Effe knuffelen!" en "Laat je niet gek maken!"). Vooruit, en van de wip van Bart en Sabine. Eerlijk is eerlijk.
Soms vraag je je af waar ze al die kandidaten vandaan krijgen. Reageren die echt allemaal op een oproep op televisie? Of belt een reality TV show ook gewoon een casting bureau om te kijken wie er het beste in hun plaatje past? Het zou kunnen verklaren waarom de gemiddelde Bachelor(ette), alsmede alle 25 huwelijkskandidaten, altijd wat knapper zijn dan de doorsnee vrijgezel. Sommige mensen doen het op televisie tenslotte beter dan anderen. Zou dat de BNN producers ook zijn opgevallen? Zo vond* de TV dokter oud beeldmateriaal van twee kandidaten van Topmanager gezocht, waaruit blijkt dat dit niet hun eerste stappen op de vaderlandse beeldbuis waren.
Want had u Tamara herkend als de ex van Brian uit de Gouden Kooi?
En wist u dat Rogier zijn moeder heeft willen doen geloven dat hij een relatie had met Patty Brard?
Blijft de vraag: Wat vindt Aad Ouborg van dit antecedentenonderzoek van zijn nieuwe Topmanager?
* bedankt, anonieme tipgever
Yep, kandidaten worden zeker ook gecast via bureaus. Ook in Nederland. Ik sta bij een aantal castingbureaus ingeschreven en heb al herhaaldelijk mailtjes gekregen waarin ze op zoek zijn naar kandidaten (soms graag singles, soms juist stellen) voor verschillende leuke liefdesshows op tropische eilanden.
BeantwoordenVerwijderen