 |
| "Zonder dat ben ik niets." |
Zij pinkte gisteren een traantje weg tijdens de slotscenes. Een groot compliment voor Willeke van Ammelrooij die Het Instituut Koningin op sublieme wijze wist te transformeren in De Mens Beatrix.
Door alle vrije interpretatie van de werkelijkheid waaraan we in de eerste drie afleveringen hadden kunnen wennen, sloot het volledig fictieve moment van troonsoverdracht, na afloop van de Troonrede in 2010, makkelijk aan op al het voorgaande.
Hoewel, fictief?
Een paar tellen lang durfde de TV dokter haar TV eronder te verwedden dat de laatste aflevering van deze serie gevolgd zou worden door een spotje in de Zendtijd Van Boven De Politieke Partijen, waarin daadwerkelijk de troonsafstand werd aangekondigd. Een betere opmaat en vote of confidence had Willem Alexander zich niet kunnen wensen. En dat terwijl de TV dokter altijd meer republikeinse gevoelens dacht te hebben ontwaard bij de VPRO.
Maar nee. Alex, die groeit in zijn rol en die als nationale held opstaat tegen Wilders. Oma Beatrix, die je gewoon middagen lang koekjes bakken en vingerverven met haar kleinkinderen toewenst. Het door Haar in Hem gestelde vertrouwen. En dan, als magistraal slotstuk, de hermelijnen koningsmantel, waardoor Paleis Noordeinde ineens een kruising tussen Camelot en een Disneysprookje werd. Nee, de RVD had zijn kans schoon moeten zien en de troonsafstand naadloos achter deze aflevering aan moeten monteren. Het had in een klap laten zien dat het Koningshuis van deze tijd is en dat ook een Koud Kikkerlandje een echte
Geen opmerkingen:
Een reactie posten