zaterdag 21 juli 2012

Ode aan... Patrick Swayze

Prototype: Echte Man
Laten we wel wezen: Zoals Johnny Castle worden ze niet meer gemaakt. Met soepele heupen bewoog de dansdocent, verpakt in de magnifieke gestalte van Patrick Swayze, vanavond weer over het scherm. Dirty Dancing, voor de zoveelste keer uitgezonden op TV (het origineel stamt uit 1987), doet deze film het bloed van de TV dokter toch nog steeds wat harder stromen. Want laten we wel wezen, Patrick behoort toch wel tot het kleine groepje Mannen met een hoofdletter M, waar kleine meisjes vroeger rode wangen van kregen.

Een avondje Dirty Dancing op RTL 5 is daarmee meer dan een Gouwe Ouwe nog eens terugkijken. Het staat garant* voor een nostalgische trip down memory lane: Naar de tijd dat je voorzichtig de nietjes uit zijn buik in de Hitkrant moest verwijderen, zodat Patricks poster intact bleef. Naar een tijd waarin je tijdens het maken van je huiswerk ook nog eens goed op moest letten om op het goede moment op Record/Play te drukken, zodat je wel Bill Medley en Jennifer Warner op het cassettebandje kreeg, maar niet de discjockey die altijd tot vlak voor het eerste gezongen woord bleef doorpraten. Ja jongelui, "rippen" was misschien nog geen woord, maar wel een echt vak dat concentratie en toewijding vergde, toen.


Patrick was spannend.
Want hij was een foute man die toch geen foute man was. Sterke kaaklijn, enorme spierballen, leren jas, stoere bril, hungry eyes. Iemand om in weg te kruipen. Maar metro avant-la-lettre, want hij kon dansen als de beste en wist op de koop toe ook nog eens toon te houden en gevoelig zijn gedachten onder woorden te brengen:


Patrick Swayze gaf je de moed en het vertrouwen dat er aan het eind van een donkere gang bestaande uit eindeloze reeksen klassenavonden, waarin je met klamme handjes moest schuifelen met even onzekerige puisterige puberjongetjes, ergens een stoere prins stond te wachten. Die, bovendien, op een zaterdagavond niets liever zou willen doen dan samen met jou een sensueel arts and craft project tot uitvoer brengen:


En daarom is hier, voor iedereen (jong en oud) die nog steeds onzeker wacht op die stoere prins (of op een inmiddels door de harde werkelijkheid bijgeschaafd slap aftreksel daarvan) het ultieme stukje Patrick. Zoals de TV dokter hem zich altijd zal blijven herinneren. Een man met sterke armen en een hart van goud. Voor eeuwig gevangen in een sprookjesmoment vol magie, hoop en verlangen. Veilig opgeborgen in een wereld waarin mannen zoals hij niet op veel te jonge leeftijd door een agressieve pancreaskanker worden weggerukt. Een wereld waarin het je nog euforisch kon maken als je er op precies het goede moment in slaagde om op Record/Play te drukken en daarmee Peter Plaisier (goh, hoe is het toch met...?) te slim af was.



En voor de echte die hard fans dan tot slot nog een extra verrassing: de 20th anniversary edition bevat namelijk een steamy deleted scene die verder weinig uitleg nodig heeft.
Enjoy! (Maar alleen kijken als u oud genoeg bent, lieve lezer...)


* maar ook voor nieuwe inzichten, omdat de TV dokter nu ouder en wijzer en wat meer belezen is, zodat ineens referenties naar Ayn Rand's 'The Fountainhead' opvallen, bijvoorbeeld. 

2 opmerkingen:

  1. tja, een aardige acteur, net als richard gere en kevin kostner, maar het blijft toch allemaal een beetje slappe hap natuurlijk als we gaan vergelijken met james dean, marlon brando, paul newman, henri winkler (the Fonz) en de fantastische jack Nicolson die behalve de foute man ook nog veel andere rollen kan spelen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Tsja, "aardige acteur" en "echte man" zijn natuurlijk niet echt per definitie synoniemen.
    Jack Nicholson is een toppertje, maar om nou te zeggen dat de TV dokter er klamme handjes van krijgt...

    Laat de TV dokter daarom vooropstellen dat het hier bij Patrick meer vorm dan inhoud betreft. Waarvoor zij zich dan meteen verontschuldigt want laten we welwezen, dat is wel erg platvloers. En toegegeven, als dit een blogpost van een man was geweest over een willekeurig lekker ding uit de actreutelstal dan was de TV dokter de eerste geweest om de schrijver van het optekenen van een seksistische lullepot te betichten. Gelukkig hebben vrouwen nog wat in te halen op dat terrein en de TV dokter draagt wat dat betreft graag haar steentje bij. Dus wat dat betreft: Go Patrick!

    En hoewel The Fonz een ICOON is en Henri Winkler er mee wegkwam dat hij alle meiden daar in Milwaukee altijd wel wist op te warmen in de koude winters (vind je het gek als je concurrentie bestaat uit Ralph Malph, Richie Cunningham en Potsie waarvan de TV dokter zich afvraagt of hij eigenlijk wel een achternaam had), is hij als je goed kijkt nou niet echt een Adonis. Door wie zou je je in de wildernis liever laten verdedigen tegenover een grote Grizzly bear?
    Precies. I rest my case.

    Laten we welwezen, qua overall sex appeal kan iedereen natuurlijk een puntje zuigen aan Paul Newman. En voor wie het er niet mee eens is: Feel free to disagree! Gelukkig zijn dat soort meningen lekker heel persoonlijk.

    BeantwoordenVerwijderen