Geheimen van Barsle(ch)t

 

Een paar weken terug zagen twee nieuwe series het levenslicht bij de publieke omroep. Max kwam met 'Moeder, ik wil bij de revue'. Een gezellig jaren '50 sprookje met Egbert-Jan Weeber, Noortje Herlaar, Annet Malherbe en Peter Blok. Het werd juichend onthaald. En niet alleen door de babyboom generatie die zich Wim Sonneveld nog echt kan herinneren. Ook voor jonger kijkersvolk consumeert het heerlijk weg. Max heeft zich met succes in omroepland gevestigd en de TV dokter hoopt dat zij nog jarenlang mag genieten van Sterren op het Doek en andere feel-good televisie, tot zij later zelf de geheugentrainer nodig heeft.
Hoe anders was de ontvangst van 'De Geheimen van Barslet' (NCRV). Een veel hogere productiewaarde, te zien aan het spektakel, maar erg warm lijkt Nederland er niet voor te kunnen lopen. NRC recensent Hans Beerekamp kopte 'Onlogica ligt ons niet' en schreef "... bij het kijken naar De geheimen van Barslet ervaar ik vergelijkbare twijfel als bij Lijn 32 (KRO/NCRV) en A'dam E.V.A. (NTR/VARA/VPRO): ambitie en pretentie, veel verwarde verhaallijnen, geen greep op het beoogde antirealisme..." Met die zin kon de TV dokter niet zoveel.
Lijn 32 anti-realistisch? Dat viel wel mee, dacht zij zo. Verwarrende verhaallijnen? Het was heel duidelijk wie alle karakters waren en waar ze mee bezig waren. Ze hadden hooguit iets te verbergen, maar dat stond geheel en al in dienst van het verhaal.
Wat dat betreft is DGVB van een heel ander kaliber. Halverwege elke aflevering (we zien in feite zeven keer achter elkaar hetzelfde verhaal door de ogen van een ander karakter) vallen er vissen uit de lucht. Sinds Magnolia die grap een keer met kikkers heeft uitgehaald, kun je die trucendoos niet zomaar ongestraft opentrekken. Nu blijft de TV dokter graag thuis voor een gezonde dosis magisch realisme. Trein der traagheid, de Kelnder en de Levenden, de Komst van Joachim Stiller: laat maar doorkomen. Maar bij DGVB komen die vissen.... tsja... toch een beetje uit de lucht vallen. Niet alles is wat het lijkt in dit fictieve Friese dorp, zoveel is duidelijk, maar de TV dokter heeft (er zijn nu drie afleveringen geweest) tot dusver geen reden kunnen ontdekken waarom er iets anders dan water uit de hemel zou moeten neerdalen. En dan is er toch iets goed mis met de storysetting. Sterker nog, die vissenwolkbreuk is zodanig out of place, dat de TV dokter nog steeds denkt dat er misschien een overvliegende Boeing de verse vangst uit Urk, onderweg naar verre afzetmarkten, verloor boven het Friese land. Iets logischers kan zij er niet van maken.
Tel daarbij op het feit dat er in Barslet ook nog eens een echte bar-slet woont (iedereen doet in ieder geval wel erg zijn best om het karakter van Sallie Harmsen zo af te schilderen) en af en toe wekken schrijver en makers de indruk dat ze er zich iets te gemakkelijk van hebben afgemaakt. Maar er gloort hoop aan de plattelandshorizon. Aflevering drie, gezien door de ogen van Nashwa, was met afstand de beste tot dan toe. Die stijgende lijn komt helaas iets te laat, want voorgaande afleveringen lieten de TV dokter vooral verward achter. Jongen in de cel, volgende scene jongen dood ergens op een zolder? Een politie-agent die als een dokter Tinus totaal incapabel lijkt voor het beroep dat hij uitoefent? Geheimen te over, maar laten we hopen dat het doorzettingsvermogen van de TV dokter beloond gaat worden met een spetterende ontknoping. Anders is het wachten op de geheimen van Overspel II.