Baas boven eindbaas: Brigitte Kaandorp dankt Beatrix

Brigitte Kaandorp heeft de abdicatie aangegrepen om haar tekstdichtkrachten los te laten op de klassieker 'laat me niet alleen'. Luister zelf en oordeel of het geslaagd is. De TV dokter meent van wel.

Eindbaas van de bende: Het zal je lijflied maar wezen

Zal de TV dokter dan ook nog maar een duit in het zakje doen van het wanstaltig monster dat het Koningslied heet? Zij gaat niet herhalen wat door anderen de afgelopen dag al op Twitter gezegd is. Zij sluit zich er hooguit bij aan en stemt vanavond graag af op P&W om te kijken wat een Neerlandicus daar te zeggen heeft op "de dag die je wist dat zou komen". De TV dokter ziet Daphne al aan haar pen zuigen. "De dag... de dag... de dag waarvan je wist dat hij zou komen". Guus Meeuwis neemt een slok van zijn koffie. "Nee Daph, dat past toch niet in het metrum, gekkie." Wie kwam er toen op het lumineuze idee van deze draaizin? Was het Alain Clark? Jack Poels? Steeg Daphne boven zichzelf uit? Wie zal het zeggen.
Achteraf is het makkelijk praten, maar de TV dokter denkt toch een aardiger oplossing te hebben gevonden die a) de lading dekt en b) past bij de wijze waarop het couplet begonnen was:

Daar sta je dan
Je zag dit moment al zo vaak in je dromen
Daar is het dan
Je wist: deze dag zou gaan komen en nu is 'ie hier...

Helaas, de TV dokter was niet gebeld of zij toevallig ook nog even 5 uur kon vrijmaken op de dag dat alle inzendingen voor "mijn droom voor ons land, inspiratie voor onze koning" tot een liedjesworst moesten worden vermalen.

Zoals het een goed crowdsource project betaamt, hebben de schrijvers zich laten 'inspireren' door de inzendingen van het volk en zelf strak de regie in de hand gehouden. Dat is jammer. Want wat je ook mag zeggen of denken van de kreten die 'het volk' de afgelopen weken heeft ingestuurd: ze zijn van deze tijd. Het gaat over respect, samen leven, over leren, over nu en over de toekomst. Het koningslied gaat aan elke grote droom voorbij.
"Hoe klein we ook zijn, onze daden zijn groot". Een strofe uit een kinderliedje over Piet Hein. Is dat wat er over is van onze polderdromen? Een hoop trotsheid over dijken bouwen met onze handen, maar is dat alles wat Nederland nog te wensen heeft? Dit koningslied is een en al pappen en nathouden. Wat een gemiste kans om op zo'n majestueuze hymne een hooggegrepen droom te laten klinken. 'Respect voor elkaar' klinkt misschien simpel, maar probeer het maar eens voor elkaar te krijgen. Maar nee. In plaats daarvan krijgen we dit:

Een en al grootheidswaanzin! Eigenlijk een typisch Nederlands lied. In plaats van 'inspiratie voor de koning' of 'een droom' geeft de burger (want de TV dokter gaat ervan uit dat dit de ik-persoon is, de jij is natuurlijk Willem Alexander) aan dat als het dan even tegenzit en de koning weet het niet meer, dat hij (de burger dus) wel even mee zal helpen. "Ik zal achter je blijven staan" (typische Hollandse heldenmoed, me dunkt) en "Ik ben je baken in de nacht". Een baken? Jawel, want kennelijk calculeert de doemdenkende burger vast even in dat de koning de weg wel een keer zal verliezen.

Quelle drame. Een koningslied dat alleen gaat over hoe de burger de koning wel even zal helpen. De burger weet nog niet eens een grensrechter met respect te behandelen. De burger kijkt naar Sterren die van een schans afspringen. De TV dokter wenst haar koning betere hulptroepen toe.

Nee, deze zangpotpourri (ook zoiets: 45 artiesten om de beurt een zin laten inzingen maakt het lied niet per definitie beter. Had dan gewoon alleen voor Paul de Leeuw en Ali B gekozen. Of voor Marco Borsato en Yes-R. Of voor Ilse de Lange en Kleine Viezerik) gun je niemand. De TV dokter raadt Willem Alexander en Maxima aan om onderstaand nummer maar op te zetten, op de momenten dat de inspiratie echt hard nodig is. Want in tijden van nood, zitten die burgers vast gewoon allemaal thuis te klagen over hoe zwaar ze het hebben.

En ze waren er heus wel, die echte dromen met enige diepgang en hedendaagse relevantie

EntXP krijgt een Emmy: man of the match

Bron: Twitterfeed @Dokky

Een mooiere afsluiting was niet mogelijk geweest. The Entertainment Experience ontving gisteren de 'International Digital Emmy Award for Non-Fiction'. Hoe langer de titel, hoe obscuurder de prijs, als u het de TV dokter vraagt, maar de award ziet er inderdaad uit als een echte Emmy van een behoorlijk formaat. 

Als hij bij elke deelnemer een dagje in de vensterbank mag staan, dan is de TV dokter over 35000 dagen aan de beurt. Dat wordt dus werken aan een gezonde oude dag (al vindt zij persoonlijk dat ze wel een plekje in de hogere regionen van de pikorde heeft verdiend). 

René Mioch liet zien dat hij in zijn tv-carriere niet voor niets al die Oscar uitreikingen af had gezeuld en sprak als een volleerd en doorgewinterd award-ontvanger het dankwoord uit. Justus Verkerk leek vooral blij. De Ziggo meneer was overdonderd en stond als een pubermeisje te giechelen met die bokaal in zijn handen. 

Maar wacht eens even... wat gebeurde daar verder op het podium?

Kijk nou, het is Dokky! Natuurlijk verdient die het ook om op het podium te staan. In de woorden van Mioch: "This is Dokky, we all love Dokky!" Dat kan de TV dokter alleen maar beamen. En ach, hoe schattig. Heeft hij nou een mini-Emmy in zijn handen?

Ehm... Nope. Dokky heeft wat minder Oscar uitreikingen gekeken dan René Mioch en heeft in een vreemde faux-pas zijn glas bubbels mee het podium opgenomen. Waar hij gezien zijn vrolijke lach en gewiebel ook al een paar slokken van achter de kiezen had.
Maar kennelijk voelt Dokky zich wel thuis daar in de schijnwerpers (of die Crystal champagne was gewoon erg lekker), want terwijl de rest zich vergaapt aan de gouden, glimmende joekel van een Emmy drinkt Dokky op dit moment suprème gewoon lekker door!
What's up doc? Is hij nu helemaal de weg kwijt?

Maar nee, onze held valt geen moment uit zijn rol van social media goeroe en twittert vrolijk verder. Prijs of geen prijs, bubbels of geen bubbels: het werk gaat door. 

Het resultaat.
Bron: @Dokky's Twitterfeed

Hoppa, fotootje erbij. Als dat niet laat zien dat het menens is met dit project...

Natuurlijk zijn de bewegende beelden nog stukken leuker. Kijk daarom zelf naar de speech van René Mioch, en probeer dan maar eens niet afgeleid te worden door die gozer met z'n drankglas en oranje telefoon-case links in beeld...

"The beginning of something that really could change the world." Grote woorden, maar wie wil daar nou niet bij betrokken zijn? René Mioch wil het platform gaan inzetten om te problem solven. 

Laat de TV dokter daar nou net dol op zijn. Dokky weet haar te vinden.

Dat heeft zo'n nummer toch niet nodig?

Nog 21 dagen!

Dit weekend werd de Annie M.G. Schmidtprijs uitgereikt. Mocht er niet meteen een belletje gaan rinkelen: dat is niet de prijs voor de stoutste of meest ondeugende opmerking, maar de prijs voor het mooiste theaterlied van het afgelopen seizoen. De winnaar verraste de TV dokter enigszins, maar klaarblijkelijk heeft zij dit jaar toch te weinig in het pluche gezeten om te beseffen dat ex-Dolly Dot en jurymoeder des Vaderlands, kortom Angela Groothuizen, een geduchte mededinger was.

Het nummer heet 'Vinkeveen' en is volgens het juryrapport "een modern chanson met mooie binnenrijmen". Voor wie het net als de TV dokter ook nog niet kent, dit is 'm:

Jazeker. De officiele videoclip. Van een theaterlied. 

Inderdaad, een mooi nummer, al zijn sommige strofes wat sterker dan andere. De TV dokter is bovendien niet helemaal zeker of ze de stem van Angela zou uitkiezen voor het vertolken van deze tekst. Ze is nou niet de eerste waar je aan denkt bij een stevige elfstedentocht. Angela, midden in de nacht in d'r uppie op een bevroren meertje? Noem de TV dokter ouderwets, maar bij deze tekst ziet ze toch eerder een verloren mannelijke schaatser het leven overdenken. Aan de andere kant: Zo zuiver en fragiel als Angela de 'morgen' in het refrein inzet, zo'n hele octaaf hoger, dat kietelt toch alle sensoren in je huid. En die reiger op z'n steiger, tsja, dan breekt bij de TV dokter een glimlach door.

De titel is ook een beetje ongelukkig gekozen. Wanneer de TV dokter Vinkeveen hoort, denkt ze toch vooral aan het dorp waar Peter Koelewijn de snelweg Utrecht-Amsterdam oprijdt. En voor je het weet zit je dan al snel met zilveren vogels in plaats van eenzame reigers in je hoofd.

Maar het grootste probleem is natuurlijk dat zo'n theaterlied eigenlijk niet te beoordelen is aan de hand van deze officiële videoclip. Waarin 'Vinkeveen, volle maan' ondersteund wordt door beelden van een zonsopkomst (voorafgegaan door een iets te doorzichtig filter dat een nacht moet doen vermoeden - zo eentje waar Gijs Naber in de telefilm 'Lieve Céline' ook al onder schuil ging toen hij om 4:30 's nachts de voordeur uit moest lijken te lopen). Het nummer klinkt ook niet zo erg theaterig. Eerder wat overgeproduceerd, met een onduidelijke kruising tussen een elektrische piano en vibrafoon.

Misschien zaten al die toeters en bellen ook wel in de tournee van Angela. Je weet het maar nooit, met zo'n TopPop achtergrond. Maar liever had de TV dokter als 'officiële videoclip' een simpele theater registratie gezien. Want die beelden van het ijs doen afbreuk aan het lied. Een theaterlied is juist zo sterk omdat je gedwongen wordt aan de hand van een paar met zorg gekozen woorden zelf die beelden in je hoofd op te roepen. Zodat je door elke nieuwe zin weer overrompeld kan worden. Zodat je wordt meegesleept op wereldreis of op een tochtje Vinkeveense plassen in het tijdsbestek van een paar minuten. In het donker komt zo'n lied veel beter tot z'n recht. Een videoclip, dat heeft zo'n nummer helemaal niet nodig.
Kijk bijvoorbeeld ook eens naar onderstaande theaterregistratie en zeg nou zelf: wat vindt u een spannender ervaring? Die platte videoclip of Angela in haar zwarte jurk met alleen een paar krassende schaatsijzers als special effect?

Precies.
Hopperdepop theaterkaartjes kopen met z'n allen dus.

Het was dus een Hammond orgel. Maar hier heeft het sfeer en wordt er lekker geïmproviseerd.

Lied voor de koning

Nog 22 dagen!

Hou maar op met het insturen van die one-liners over water en zee waar John Ewbank een crowdsource hutspot van gaat monteren. Tenminste, als het niet flink wordt bijgesneden (bij gebrek aan kwaliteit à la Paul Verhoeven's Entertainment Experience) of afgelast (wegens gebleken onuitvoerbaarheid zoals de tegelwedstrijd van het Rijks museum). De onbetwiste winnaar van het lied voor de koning is Claudia de Breij. Ze tikt de spijker genadeloos op de kop. Dus diep ademhalen, uit het hoofd leren en uit volle borst meezingen, dit nieuwe geuzenlied:

Keek op de Week

Nog 23 dagen!

De TV dokter voelt zich als Gert-Jan Dröge aan het einde van een aflevering Glamourland. Het was een enerverende week. Vol hoogte- en dieptepunten. 's Avonds de verwarming nog aan tegen de vrieskou, overdag wandelen in de voorzichtige lentezon. Er moeten wat zaken op een rijtje worden gezet in het hoofd van de TV dokter en hoewel dat op zich al genoeg besognes gaf, drong zich ook nog eens de vraag 'waar moet het heen met de wereld' op.

Aanstichter van deze existentiële contemplatie was de VPRO, die zich deze week verlaagde tot 'UploadTV' (een programma waarvan je stiekem bleef hopen dat het een grap was, omdat het niets meer om het lijf had dan het vertonen van een partij You Tube filmpjes die vervolgens becommentarieerd werden door mensen die weinig enerverends te melden hadden). Daartegenover stond dat het grootste moment van bezinning ook van de VPRO kwam, in de vorm van een schitterende Tegenlicht aflevering met de titel 'Overvloed'. Een filosofisch hoogtepunt, dat de rest van de week stof tot nadenken verschafte.

Kijk en oordeel zelf:

Het begint wat te-mooi-om-waar-te-zijn, met de introductie van Peter Diamandis die gelooft dat elk probleem oplosbaar is en dat de wereld in de nabije toekomst alleen maar mooier gaat worden. Dat dacht de TV dokter ook, toen zij nog spannende boeken over de ruimtevaart en exotische space kolonies uit de bibliotheek leende. Maar in de huidige tijden van crisis, waarin je banksaldo van de ene op de andere minuut virtueel kan verdampen en waarin het einde van haar eigen arbeidscontract met rasse schreden nadert, wil er nog wel eens een doemscenario de kop opsteken.
Is Peter zo'n onverbeterlijk optimistische Amerikaan? Wellicht. Maar helemaal gestoord is Diamandis niet. Zijn 'Singularity University' mag dan klinken als een zweverige afsplitsing van Scientology, in werkelijkheid is het een broeinest van multidisciplinariteit dat bovendien vlakbij het Nasa Ames Research Center op Moffett Airbase zit, middenin het hart van Sillicon Valley en op een steenworp afstand van Google. Kortom, daar gebeurt het.
En dus zit er misschien een kern van waarheid in het positieve toekomstbeeld van Diamandis en consorten, die er heilig van overtuigd zijn dat de zonnecel-technologie op het punt staat voor een kentering in onze energievoorziening te zorgen. Wist u dat er ergens in een woestijn in het Midden-Oosten een Noor is die komkommers en gerst verbouwt met niets anders dan zon, wind en zeewater?

Alle hoop op een betere toekomst ten spijt, bleef er bij de TV dokter ook een weeë nasmaak achter. Want wat vooral bleef hangen was het beeld van de 'technological singularity':

~ technological singularity
an intellectual transition as impenetrable as the knotted space-time at the center of a black hole, and the world will pass far beyond our understanding. 

U weet wel: deze (Bron: http://img.timeinc.net)

Dat mens en machine nog voor haar pensioen één dreigen te worden, deert de TV dokter niet zo zeer. Zij heeft altijd al een zwak gehad voor the Borg. Het gaat meer om de tijd die ons nog rest op de exponentiële curve tot dat moment daar is. Want hoe blijf je bij in een wereld waarin alles zich in razend tempo ontwikkelt? Nieuws is tegenwoordig zo snel oud, dat je het voor je het weet gemist hebt omdat het na een paar uur alweer vanaf de homepage van Nu.nl af is. Wat heeft het nog voor zin om ergens diep in te investeren als na een nacht slapen een groep slimmeriken de oplossing voor het volgende probleem al heeft bedacht? Waarom zou je ploeteren voor een paar centen als je je meer kunt verrijken met een dag TEDx filmpjes kijken op internet? Waarom zou je überhaupt nog proberen een verschil te maken als ook een schooljuf uit Limburg (met alle respect voor Hannie, want hoe cool is dat) een voorwerp naar zich vernoemd krijgt in de astronomie boeken?
Als u het de TV dokter vraagt, verklaren onze huidige positie op de exponentiële curve en het onvermogen van de maatschappij om de boel bij te benen het verlangen naar slow journalism, rust en diepgang. De TV dokter heeft in elk geval behoefte aan verhalen die het leven duiden. En dus keek zij de rest van de week alleen nog maar naar programma's over boeken, fijne tafelgesprekken over schilderijen in ons mooie nieuwe Rijks en luisterde zij vandaag in de buitenlucht, onder dat voorzichtige eerste lentezonnetje, naar Podcasts van Kunststof (NTR) en Plots. Die laatste was trouwens ook VPRO. En daarmee zij UploadTV ze bijna vergeven.

Take This Waltz

Michelle Williams, full blown technicolor Toronto, de meest opwindende scene ooit (zonder dat er ook maar een enkel kledingstuk uitgaat), geweldige geluidsediting, prachtige muziek op een hurdy gurdy, tragiek en de beste hit uit de '80s. Allemaal in 'Take This Waltz'. Prachtig. Al moet je er misschien voor in de juiste mood zijn. Dat was dan mazzel hebben.

Mijn droom voor de koningin: Oranje boven

De koningin heeft duidelijk laten weten dat ze geen nationale kado's of andere onzin wil. Maar eerlijk is eerlijk, iedereen vindt het bij zijn of haar pensioen toch leuk om bedankt te worden voor bewezen diensten. Koop daarom nu het 'Bea Bedankt' t-shirt of de kekke Bea Bedankt' tas en drink je koffie of oranjebitter uit de 'Bea Bedankt' mok. Kortom,  laat deze maand (maar vooral op 30 april!) zien dat je Hare Majesteit een warm hart toedraagt.

Hou de collectie in de webwinkel van de TV dokter in de gaten, want in dit jaar van nationale gekte heeft de TV dokter nog meer moois in de koker!

Self plagiarism?

Er zijn vakgebieden waar onderstaande grenst aan zelfplagiaat, maar gelukkig is dat in de schrijverij business nog niet het geval. Snappy recycling? Heerlijk herkauwen? Ken je eigen kracht?
De TV dokter blijft fan van Alan Sorkin. Maar hoe je het ook noemt, dankzij onderstaande compilatie blijken zijn spraakwatervallen ineens net iets minder gevat en geweldig origineel dan gedacht...