Eindbaas van de bende: Het zal je lijflied maar wezen

Zal de TV dokter dan ook nog maar een duit in het zakje doen van het wanstaltig monster dat het Koningslied heet? Zij gaat niet herhalen wat door anderen de afgelopen dag al op Twitter gezegd is. Zij sluit zich er hooguit bij aan en stemt vanavond graag af op P&W om te kijken wat een Neerlandicus daar te zeggen heeft op "de dag die je wist dat zou komen". De TV dokter ziet Daphne al aan haar pen zuigen. "De dag... de dag... de dag waarvan je wist dat hij zou komen". Guus Meeuwis neemt een slok van zijn koffie. "Nee Daph, dat past toch niet in het metrum, gekkie." Wie kwam er toen op het lumineuze idee van deze draaizin? Was het Alain Clark? Jack Poels? Steeg Daphne boven zichzelf uit? Wie zal het zeggen.
Achteraf is het makkelijk praten, maar de TV dokter denkt toch een aardiger oplossing te hebben gevonden die a) de lading dekt en b) past bij de wijze waarop het couplet begonnen was:

Daar sta je dan
Je zag dit moment al zo vaak in je dromen
Daar is het dan
Je wist: deze dag zou gaan komen en nu is 'ie hier...

Helaas, de TV dokter was niet gebeld of zij toevallig ook nog even 5 uur kon vrijmaken op de dag dat alle inzendingen voor "mijn droom voor ons land, inspiratie voor onze koning" tot een liedjesworst moesten worden vermalen.

Zoals het een goed crowdsource project betaamt, hebben de schrijvers zich laten 'inspireren' door de inzendingen van het volk en zelf strak de regie in de hand gehouden. Dat is jammer. Want wat je ook mag zeggen of denken van de kreten die 'het volk' de afgelopen weken heeft ingestuurd: ze zijn van deze tijd. Het gaat over respect, samen leven, over leren, over nu en over de toekomst. Het koningslied gaat aan elke grote droom voorbij.
"Hoe klein we ook zijn, onze daden zijn groot". Een strofe uit een kinderliedje over Piet Hein. Is dat wat er over is van onze polderdromen? Een hoop trotsheid over dijken bouwen met onze handen, maar is dat alles wat Nederland nog te wensen heeft? Dit koningslied is een en al pappen en nathouden. Wat een gemiste kans om op zo'n majestueuze hymne een hooggegrepen droom te laten klinken. 'Respect voor elkaar' klinkt misschien simpel, maar probeer het maar eens voor elkaar te krijgen. Maar nee. In plaats daarvan krijgen we dit:

Een en al grootheidswaanzin! Eigenlijk een typisch Nederlands lied. In plaats van 'inspiratie voor de koning' of 'een droom' geeft de burger (want de TV dokter gaat ervan uit dat dit de ik-persoon is, de jij is natuurlijk Willem Alexander) aan dat als het dan even tegenzit en de koning weet het niet meer, dat hij (de burger dus) wel even mee zal helpen. "Ik zal achter je blijven staan" (typische Hollandse heldenmoed, me dunkt) en "Ik ben je baken in de nacht". Een baken? Jawel, want kennelijk calculeert de doemdenkende burger vast even in dat de koning de weg wel een keer zal verliezen.

Quelle drame. Een koningslied dat alleen gaat over hoe de burger de koning wel even zal helpen. De burger weet nog niet eens een grensrechter met respect te behandelen. De burger kijkt naar Sterren die van een schans afspringen. De TV dokter wenst haar koning betere hulptroepen toe.

Nee, deze zangpotpourri (ook zoiets: 45 artiesten om de beurt een zin laten inzingen maakt het lied niet per definitie beter. Had dan gewoon alleen voor Paul de Leeuw en Ali B gekozen. Of voor Marco Borsato en Yes-R. Of voor Ilse de Lange en Kleine Viezerik) gun je niemand. De TV dokter raadt Willem Alexander en Maxima aan om onderstaand nummer maar op te zetten, op de momenten dat de inspiratie echt hard nodig is. Want in tijden van nood, zitten die burgers vast gewoon allemaal thuis te klagen over hoe zwaar ze het hebben.

En ze waren er heus wel, die echte dromen met enige diepgang en hedendaagse relevantie