Hellevaart: Het leven uit een dag

In de nacht die volgde op Hemelvaartsdag kon de TV dokter de slaap niet vatten. In plaats van eindeloos te blijven draaien, woelen en malen, besloot zij om dan maar een film te kijken. Lang leve video on demand.
Voor de geinteresseerden: de criteria op basis waarvan zij een besluit nam, waren als volgt:

1) Het moest iets bitterzoets zijn. Iets romantisch, maar ook iets uitzichtsloos. Een soort zielsverwante cinema die aansloot bij haar gemoedstoestand, maar dan met een sprankje hoop.

2) Hij mocht niet te lang duren, want de volgende dag moest zij gewoon werken en dus zou er toch wat geslapen moeten worden, die nacht.


Het mag niet de meest diepgravende onderbouwing heten, maar de dingen gaan hoe ze gaan. En dus was dit de besluitvorming die ten grondslag lag aan haar keuze voor de vertoning van 'Het leven uit een dag' ("twee geliefden in een andere wereld op zoek naar elkaar" en een speelduur van 1 uur en 34 minuten). Mijn hemel. Wat was deze film (uit 2009) van regisseur Mark de Cloe van een onverwachte schoonheid. Gebaseerd op het gelijknamige boek van A.F.Th. van der Heijden (uit 1988), vertelt de film het verhaal van Benny en Gini - twee jonge mensen die verliefd op elkaar worden in een wereld waar een mensenleven maar een enkele dag duurt... en waar dingen zich alleen in de hel eindeloos herhalen.

De grootste verrassing was de wijze waarop het grootste deel van de film wordt verteld:

(trailer en spoiler alert na de break)

In een wanhopige poging om eeuwig bij elkaar te blijven, gevoed door iets dat lust of liefde mag heten, verkiezen Benny en Gini een bestaan in de hel. Nadat er iets fout gaat in de vrij damatische wijze waarop ze dat voor elkaar proberen te krijgen, raken de twee elkaar kwijt. De rest van de film is consequent uitgevoerd in split screen.
Dat klinkt als iets om dodelijk vermoeid van te worden, of op z'n minst als een foute MTV video clip. Maar het werkt fantastisch. Het kleurenpalet, het tempo: alles is perfect afgestemd op deze verteltechniek. Je weet dat je zit te wachten op het moment dat de twee screens weer één worden. En zelfs als dat gebeurt op het moment dat je het verwacht, komt het exacte moment alsnog als een verademende ontknoping dankzij een aantal eerdere misdirects. En daarmee was 'Het leven uit een dag' het driedubbeldwars waard om voor op te blijven. Bovendien draagt deze cinematografische keuze ongetwijfeld bij aan het feit dat dit verhaal in 1 uur en 34 minuten past. Nu toch maar eens de roman van Van der Heijden lezen om te kijken hoe dat op papier is aangepakt.

Niet dat het er nog toe doet, 4 jaar na de maaltijd, maar deze film krijgt van de TV dokter een hele melkweg aan sterren.