vrijdag 27 januari 2017
Husbands and Wives van toneelgroep Amsterdam
Het is veelzeggend dat ook dit soort momenten overeind blijven (sterker nog: vaak de aandacht vragen) in het overrompelende teksttoneel dat deze voorstelling toch is. De missie om Woody Allen helemaal toneelgroep Amsterdam te maken is meer dan geslaagd. Naast de meesterlijke Nasr, spetteren ook Halina Reijn (heel verfrissend klungelig, grappig en eerder aseksueel dan femme fatale) en Marieke Heebink ("ik vind het zo fijn, om single te zijn!" - of, zoals een oud huisgenoot van de TV dokter dat vervolgens wenste uit te drukken: "maar van binnen jank je...") van de planken.
Een iets ondergeschiktere rol is er voor de overige leden van het ensemble (Robert de Hoog, Gijs Scholten van Aschat en Hélène Devos), maar ook al hun personages komen prachtig uit de verf. Net als het decor, waardoor je de straten van Manhattan ongeacht het weer en jaargetijde bijna kunt ruiken en voelen in de zaal. Net als de meesterlijke incorporatie van de regieaanwijzingen en het doorbreken van de vierde wand (waardoor de TV dokter nu een fles wijn heeft verloren in een weddenschap met haar theatermetgezel, die niet op een podiumplaats wilde zitten "omdat ze je dan aanspreken" - thanks Nasr en co.) Net als dat overrompelende teksttoneel waarin de ruzies en flashbacks en gedachtenspinsels over elkaar heenbuitelen, als een meanderend en organisch geheel. Net als de mis en scene van het meubilair en de overige attributen, waarvan de verspreiding over het toneel meebeweegt met de uitdijende chaos en langzame inkeer van de personages.
Meer woorden hoeft de TV dokter er niet aan vuil te maken. Husbands and Wives van toneelgroep Amsterdam is dynamisch, virtuoos en altogether retegoed. Dat paste gisteravond al in een tweet. Nu weet u waarom.
Gezien: stadsschouwburg Amsterdam, 26 januari 2017
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten