Husbands and Wives van toneelgroep Amsterdam

Bron: toneelgroep Amsterdam.
Er zijn ook wel wat andere foto's van de voorstelling te vinden, maar de TV dokter wil niets van het decor verklappen voor wie dat nog niet wil weten. Zij ging zelf ook geheel onvoorbereid en liet zich overrompelen.

Ramsey Nasr is de meester van de ingehouden woede. Toegegeven, hij kan ook heel virtuoos ontploffen, minnen en filosoferen. Maar zoals hij gaandeweg de voorstelling 'Husbands and Wives' zonder ook maar iets te zeggen van de tafel naar de bank loopt (in een rechte lijn, dichtbij de muur - als een anaconda op twee benen), lopen de rillingen over je rug en denk je zelfs op rij 12: "blijf uit mijn buurt en raak me niet aan".
Het is veelzeggend dat ook dit soort momenten overeind blijven (sterker nog: vaak de aandacht vragen) in het overrompelende teksttoneel dat deze voorstelling toch is. De missie om Woody Allen helemaal toneelgroep Amsterdam te maken is meer dan geslaagd. Naast de meesterlijke Nasr, spetteren ook Halina Reijn (heel verfrissend klungelig, grappig en eerder aseksueel dan femme fatale) en Marieke Heebink ("ik vind het zo fijn, om single te zijn!" - of, zoals een oud huisgenoot van de TV dokter dat vervolgens wenste uit te drukken: "maar van binnen jank je...") van de planken.
Een iets ondergeschiktere rol is er voor de overige leden van het ensemble (Robert de Hoog, Gijs Scholten van Aschat en Hélène Devos), maar ook al hun personages komen prachtig uit de verf. Net als het decor, waardoor je de straten van Manhattan ongeacht het weer en jaargetijde bijna kunt ruiken en voelen in de zaal. Net als de meesterlijke incorporatie van de regieaanwijzingen en het doorbreken van de vierde wand (waardoor de TV dokter nu een fles wijn heeft verloren in een weddenschap met haar theatermetgezel, die niet op een podiumplaats wilde zitten "omdat ze je dan aanspreken" - thanks Nasr en co.) Net als dat overrompelende teksttoneel waarin de ruzies en flashbacks en gedachtenspinsels over elkaar heenbuitelen, als een meanderend en organisch geheel. Net als de mis en scene van het meubilair en de overige attributen, waarvan de verspreiding over het toneel meebeweegt met de uitdijende chaos en langzame inkeer van de personages.
Meer woorden hoeft de TV dokter er niet aan vuil te maken. Husbands and Wives van toneelgroep Amsterdam is dynamisch, virtuoos en altogether retegoed. Dat paste gisteravond al in een tweet. Nu weet u waarom.

Gezien: stadsschouwburg Amsterdam, 26 januari 2017

House of shards

Dear Mr. Trump,

I don't have any kids and it's on days like these that I am thankful that I don't. No child of mine will grow up in a world where the president of the United States acts like a school ground bully and gets away with it. Where science is brushed aside as "just another opinion". Where on 20 January 2017 all words of hope were sucked into a vortex, only to be replaced by a language that was pretending to "tell it like it is", but that was really just feeding into people's fears.

I have so many questions. Are you really such a narcissist that it doesn't matter what we tell you or ask of you? Do you really lack the common sense that with "leading by example" comes responsibility, grace and moral decency? Are you really channeling the darkest corners of Frank Underwood's soul? Well, I have seen Frank Underwood. And you, Mr. Trump, are no Frank Underwood.
You probably really believe that the media are out to get you. You probably really think you are the saviour that will make America Great Again. You probably didn't even realize that you where inappropriately rambling on about yourself and the crowds (the crowds!) you drew when you should have been talking about the CIA. Perhaps you have even been able to ignore the protests that went on yesterday on seven continents - including Antartica. After all, your own press propaganda secretary didn't even mention them. Quite remarkable, given that the crowd right outside your own door was loads bigger than the one you drew the day before. But let's be honest, it probably did piss you off just a little bit, didn't it?

You know what, Donald? Can I call you Donald? There are so many ways to end up in the history books. So many ways. In fact, seeing how you appear to be so unattached to facts I really do wonder why you didn't choose to go the Ron L. Hubbard way and just create your own little universe rather than ruining ours. Or is that what you are trying to do anyway? By bashing the press corps and rolling out your own propaganda machine on Twitter? Did your press propaganda secretary even know he was signing up for that?
It doesn't have to be like this, you know. Just sit back for a minute and think if deep down inside you really, really want to go down as the man who became a cross between Hitler and George Orwell's worst nightmare, who turned the united states into the divided states of America, who built a golden tower and lived in a white house, but who left nothing but blackness in his wake. It's not too late to turn things around. But know that if you don't, then we are onto you. You may have surrounded yourself with spineless yes-men and the occasional female variant, but most of us haven't lost our common sense yet. We, "the people" of this planet will not let you get away with this irresponsible and dangerous conduct. Resistance has never been futile.

Love,

de TV dokter

PS Geert Wilders, if you read this: don't make me have to write you one of these as well!