Het is lastig. Wanneer is genoeg ook echt genoeg? Hoe weet je of je even in een dipje zit, of op die allesvernietigende neerwaartse lijn op de parabool terecht bent gekomen? Ionica Smeets kan het ongetwijfeld wiskundig onderbouwen, maar in de praktijk is het allemaal lastig in te schatten.
Is er nog hoop voor Will Smith, of had hij het beter bij Independence Day kunnen laten? Zijn casting in *SPOILER ALERT* 'A New York Winter's Tale' was in elk geval even onverwacht als ongeloofwaardig (evenals het feit dat *SPOILER ALERT* Colin Farrell daarin een knul van 21 moet voorstellen).
Is Roodkapje op RTL4 de show waarmee Paul de Leeuw weer gaat pieken op zaterdagavond? De woorden 'we zijn bijna toe aan de eerste commercial break' klonken wat onnatuurlijk uit zijn mond en grapjes over een bruine Humberto Tan en een Turkse Toprak Yalciner lijken inmiddels steeds meer op uitlatingen die bij een ander tijdperk horen. Goed bedoeld, maar anno 2014 ongemakkelijk beladen en politiek incorrect. Eén ding is zeker: Bij Jacques d'Ancona leek de scherpte er inmiddels vanaf. Hij heeft wellicht te vroeg gepiekt, in een tijd waarin jureren slechts voorbehouden was aan het panel bij de Soundmixshow. Oh heerlijkheid der heerlijkheden als Jacques in het The Voice/Holland's Got Talent tijdperk tot wasdom was gekomen en de rol van Gordon als Jurylid des Vaderlands zou hebben vervuld. Hij zou als een Simon Cowell van eigen bodem de kandidaten vlijmscherp gefileerd hebben.
Volgende week schijnt Henny Huisman terug te komen in een revival van de Soundmixshow. Stoppen op het hoogtepunt: ook vóór sterren. Je moet het maar kunnen...
* net als die bij de TV dokter, note to self
Geen opmerkingen:
Een reactie posten